18 Kvifor hjelpte du meg ut or mors liv?Var eg berre død før noko auge fekk sjå meg!
19 Då var eg som om eg aldri var til,boren frå mors liv til grava.
20 Kor få mine levedagar er!Kan han ikkje la meg vera,så får eg litt glede
21 før eg går bort til landet med mørker og dødsskuggeog aldri vender attende,
22 eit land så mørkt som svarte natta,der det rår dødsskugge, ikkje orden,der lyset er som mørkret.