16 For du skal gløyma lidinga,minnast henne som vatn som rann forbi.
17 Då står livet høgare enn middagssola.Mørkret blir som ein morgon.
18 Du er tillitsfull, for det er håp.Du er verna og kan trygt leggja deg.
19 Ingen skremmer deg når du går til ro.Mange vil søkja din gunst.
20 Men auga til dei lovlause sloknar.Dei er ikkje i stand til å flykta,deira einaste håp er å få anda ut.