12 slik ligg mannen og reiser seg ikkje.Han vaknar ikkje om så himmelen forgår,han står ikkje opp frå søvnen.
13 Om du ville gøyma meg i dødsriket,løyna meg til vreiden din er over,setja ein frist og så igjen hugsa på meg!
14 Kunne ein mann som døydde, få liv att,då skulle eg halda ut i stridenheilt til det kom avløysing for meg.
15 Då kunne du ropa, og eg ville svara,for du lengta etter dine henders verk.
16 Då ville du telja stega mineutan å vakta på mi synd.
17 Mine brot var bunta saman med segl,eit dekke drog du over mi skuld.
18 Men nei: Som fjellet fell og forvitrar,slik berg vik frå sin plass,