2 Så sant Gud lever, han som nektar meg retten,Den veldige, han som gjer meg bitter:
3 Så lenge det er livsande i meg,pust frå Gud i nasen min,
4 skal leppene mine ikkje tala urettog tunga ikkje bera fram svik.
5 Fri meg frå å gje dykk rett!Eg er uskuldig, det står eg ved til eg døyr.
6 Eg held på mi rettferd og slepper ikkje,hjartet fordømmer ingen av dagane mine.
7 Lat fienden min stå som skuldig,motstandaren som urettferdig!
8 Kva håp har den ugudelege av det han har vunne,når Gud gjer ende på livet hans?