1 Til sist opna Job munnen og forbanna den dagen han vart fødd.
2 Job tok til ords og sa:
3 Bort med den dagen eg vart fødd,den natta det vart sagt: «Ein gut er unnfanga.»
4 Den dagen – lat han bli mørker,så Gud i det høge ikkje spør etter hanog dagslys aldri fell på han!
5 Lat mørker og dødsskugge få han,lat skyer kvila over hanog formørking skremma han!