23 For Guds ulukker skremmer meg,eg kan ikkje stå meg imot hans velde.
24 Har eg sett mi lit til gull,sagt til det edle metallet: «Eg stolar på deg»?
25 Har eg gledd meg fordi rikdomen auka,fordi eg fekk hand om så mykje?
26 Har eg, når sola stråla framog månen steig i sin glans,
27 late meg hemmeleg lokkatil å helsa dei med handkyss?
28 Nei, det er ein urett som fortener straff;då ville eg ha fornekta Gud i det høge.
29 Har eg gledd meg over fiendens undergang,fryda meg når ulukka ramma han?