16 Skulle eg venta når dei ikkje talar,når dei berre står der utan svar?
17 Eg òg må ha rett til å tala,eg òg vil seia mi meining.
18 For eg blir fylt av ord,ånda i mitt bryst driv meg.
19 Mitt bryst er lik uopna vin,lik nyfylte skinnsekker som held på å rivna.
20 Eg vil letta trykket ved å tala,opna leppene og gje svar.
21 Eg gjer ikkje forskjell på folk,vil ikkje smigra nokon,
22 for smiger veit eg ikkje av.Elles kunne min skapar snart rykkja meg opp.