8 Uretten din rammar medmenneska dine,berre menneske har gagn av rettferda di.
9 Folk skrik under tung undertrykking,ropar etter hjelp mot dei mektige.
10 Dei spør ikkje: «Kvar er Gud, han som skapte meg,som lèt lovsong lyda om natta,
11 som lærer oss meir enn dyra på jorda,gjer oss klokare enn fuglane under himmelen?»
12 Dei ropar, men får ikkje svarnår dei møter vondskap og overmot.
13 Det er løgn at Gud ikkje høyrer,at Den veldige ikkje ser.
14 Jamvel når du seier at du ikkje ser han,ser han di sak, og du må venta på han.