1 Har ikkje mennesket ein strid på jorda,eit liv som dagane til ein leigekar?
2 Han liknar ein tenar som stønnar etter skugge,ein dagarbeidar som ventar på løn.
3 Månader i det tomme vart min lott,netter med liding min lagnad.
4 Så snart eg legg meg, spør eg:«Når kan eg stå opp?»Natta blir lang,til det lysnar, er eg full av uro.
5 Kroppen er dekt med makk og sårskorper.Støvet gror fast i huda, og det verkjer.
6 Dagane går fortare enn ein vevskyttel,dei går til ende utan håp.