16 Sjølv om eg utfordra og han måtte svara,trur eg ikkje han ville ha lytta til meg,
17 han som knuser meg i stormen,gjev meg sår på sår utan grunn,
18 nektar meg å dra pusten,fyller meg med bitter smerte.
19 Gjeld det styrke, så har han den.Gjeld det rett, kan han seia: «Kven stemner meg?»
20 Sjølv om eg har rett, erklærer min munn meg skuldig.Er eg uskuldig, dømmer han meg som falsk.
21 Eg er uskuldig, men kjennest ikkje ved meg sjølv,eg foraktar mitt eige liv.
22 Det går ut på eitt. Difor seier eg:Uskuldig eller skuldig – han utslettar begge.