1 Si u mësoi këto gjëra dymbëdhjetë dishepujve, Jezui u largua që andej dhe shkoi për të mësuar njerëzit e për të predikuar në qytetet përreth.
2 Gjoni ishte në burg dhe, kur dëgjoi për veprat e Krishtit, i çoi fjalë përmes dishepujve të vet
3 për t’i thënë: «A je ti ai që duhet të vijë, apo duhet të presim një tjetër?».
4 Jezui u përgjigj kështu: «Shkoni e i tregoni Gjonit për atë që po dëgjoni e po shihni.
5 Të verbërit po shohin përsëri dhe të çalët po ecin, të lebrosurit po pastrohen dhe të shurdhrit po dëgjojnë, të vdekurit po ngjallen dhe të varfërve po u shpallet ungjilli.
6 Lum ai që nuk humbet besimin në mua».
7 Kur u larguan ata, Jezui filloi t’u fliste turmave për Gjonin e tha:«Çfarë shkuat të shihnit në shkretëtirë? Një kallam që e lëkund era?
8 Çfarë shkuat të shihnit, pra? Një njeri të veshur me rroba të buta? Ata që vishen me rroba të buta gjenden në pallatet mbretërore.
9 Çfarë shkuat të shihnit, atëherë? Një profet? Po, po ju them, madje më shumë se një profet.
10 Gjoni është ai për të cilin Shkrimi i shenjtë thotë: Ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim para teje, që të përgatisë udhën tënde.
11 Me të vërtetë po ju them se asnjë grua nuk ka lindur njeri më të madh se Gjon Pagëzori. Por, më i vogli në mbretërinë e qiejve është më i madh se ai.
12 Që nga dita e Gjon Pagëzorit e deri tani mbretëria e qiejve fitohet me përpjekje të mëdha dhe atë e fitojnë ata që përpiqen.
13 Të gjithë profetët dhe ligji i Moisiut profetizuan deri në kohën e Gjonit.
14 Dhe doni apo s’doni ta pranoni, ai është Elia që duhej të vinte.
15 Kush ka veshë, le të dëgjojë.
16 Me çfarë mund ta krahasoj këtë brezni? Ajo u ngjan fëmijëve që ulen shesheve dhe u thërrasin të tjerëve
17 e u thonë:“I ramë fyellit për jue nuk kërcyet,vajtuame ju nuk mbajtët zi”.
18 Erdhi Gjoni që as ha e as pi, e njerëzit thonë: “Është i pushtuar nga djalli”.
19 Erdhi Biri i njeriut që ha e pi, e njerëzit thonë: “Ja grykësi e pijaneci, miku i tagrambledhësve e i mëkatarëve”. Por, urtia e Perëndisë dëftehet se është e drejtë nga vetë veprat e veta».
20 Atëherë Jezui filloi të qortojë qytetet ku u bënë pjesa më e madhe e mrekullive të tij, por që nuk ishin penduar:
21 «Mjerë ti, Korazin! Mjerë ti, Betsaidë! Po të ishin bërë në Tir e në Sidon mrekullitë që u bënë ndër ju, ata do të ishin penduar me kohë, duke veshur thasë e duke hedhur hi mbi kokë.
22 Por unë po ju them se Tiri e Sidoni do ta kenë më të lehtë se ju në ditën e gjykimit.
23 Po ti, Kafarnaum,mos vallë do të lartësohesh deri në qiell?Në ferr do të plandosesh.Sepse Sodoma do të kishte mbetur deri më sot po të ishin bërë aty mrekullitë që u bënë te ti.
24 Por po ju them se toka e Sodomës do ta ketë më të lehtë se ju në ditën e gjykimit».
25 Atëherë Jezui tha:«Të falënderoj, o Atë, Zot i qiellit e i tokës, se ua ke fshehur këto gjëra të urtëve e të mençurve dhe ua ke zbuluar fëmijëve të vegjël.
26 Po, o Atë, se kështu të ka pëlqyer ty.
27 Gjithçka më është dhënë nga Ati im. Askush nuk e njeh Birin përveç Atit dhe askush nuk e njeh Atin përveç Birit dhe atij të cilit Biri dëshiron t’ia zbulojë.
28 Ejani tek unë të gjithë ju që jeni të lodhur e të munduar, sepse unë do t’ju çlodh.
29 Merrni mbi vete zgjedhën time dhe mësoni nga unë, sepse kam zemër të butë e të përulur. Kështu do të gjeni prehje për shpirtrat tuaj,
30 sepse zgjedha ime është e butë dhe barra ime është e lehtë».