1 Atëherë Herod tetrarku dëgjoi për Jezuin
2 dhe u tha shërbëtorëve të vet: «Ky është Gjon Pagëzori. Ai është ngjallur prej të vdekurve, prandaj veprojnë këto fuqi në të».
3 Në të vërtetë Herodi e kishte kapur Gjonin, e kishte lidhur dhe e kishte futur në burg për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të vet,
4 sepse Gjoni i kishte thënë: «Nuk të lejohet ta marrësh për grua».
5 Herodi donte ta vriste, por kishte frikë nga populli që e mbante Gjonin për profet.
6 Po kur festohej ditëlindja e Herodit, vajza e Herodiadës kërceu para të ftuarve dhe i pëlqeu Herodit
7 aq shumë, sa i premtoi me betim t’i jepte çfarëdo që t’i kërkonte.
8 Ajo, e shtyrë nga e ëma, tha: «Më jep këtu në një pjatë kokën e Gjon Pagëzorit».
9 Mbretit i erdhi keq, po për shkak të betimit dhe të ftuarve urdhëroi që t’ia japin.
10 Ai dërgoi dikë që i preu kokën Gjonit në burg.
11 Kokën e tij e sollën në një pjatë, ia dhanë vajzës dhe ajo ia çoi së ëmës.
12 Pastaj erdhën dishepujt e Gjonit, e morën trupin, e varrosën dhe shkuan e i treguan Jezuit.
13 Kur i dëgjoi këto, Jezui u largua që andej me varkë dhe u tërhoq mënjanë në një vend të shkretë. Por turmat, kur e morën vesh, i shkuan pas më këmbë nga qytetet.
14 Si arriti në breg, ai pa një turmë të madhe, e cila iu dhimbs dhe shëroi të sëmurët e tyre.
15 Në mbrëmje erdhën dishepujt e i thanë: «Ky vend është i shkretë dhe tashmë është bërë vonë. Lëri turmat të shkojnë nëpër fshatra e të blejnë ushqim».
16 Jezui u tha: «Nuk është nevoja të shkojnë, jepuni ju të hanë».
17 Ata i thanë: «Ne kemi vetëm pesë bukë e dy peshq me vete».
18 Jezui tha: «M’i sillni këtu».
19 Pastaj, si i urdhëroi turmat të uleshin në bar, mori pesë bukët e dy peshqit, ngriti sytë drejt qiellit, tha lutjen e bekimit, theu bukën, ua dha dishepujve dhe dishepujt ua dhanë turmave.
20 Të gjithë hëngrën e u ngopën. Me copat e bukës që tepruan u mbushën plot dymbëdhjetë shporta.
21 Ata që hëngrën ishin rreth pesë mijë burra, përveç grave e fëmijëve.
22 Pastaj Jezui u dha urdhër dishepujve të hipnin në varkë e të shkonin përpara tij në bregun tjetër, derisa ai të shpërndante turmat.
23 Pasi shpërndau turmat, u ngjit i vetëm në mal për t’u lutur. Në mbrëmje ai ishte ende aty i vetëm,
24 ndërsa varka ishte tashmë shumë larg bregut dhe rrihej prej dallgëve, sepse era ishte kundër.
25 Në agim, Jezui erdhi tek ata duke ecur mbi liqen.
26 Po kur e panë dishepujt duke ecur mbi liqen, u tmerruan e thanë: «Është fantazmë!». Dhe bërtitën nga frika.
27 Por menjëherë Jezui u tha: «Merrni zemër! Jam unë. Mos kini frikë!».
28 Pjetri u përgjigj: «Zot, nëse je ti, më urdhëro të vij te ti mbi ujë».
29 Jezui i tha: «Eja!». Pjetri zbriti nga varka, eci mbi ujë dhe shkoi te Jezui,
30 po kur pa erën e fortë, u tremb dhe teksa filloi të fundosej, bërtiti: «Zot, më shpëto!».
31 Jezui menjëherë zgjati dorën, e kapi dhe i tha: «Përse dyshove, njeri besimpakët?».
32 Dhe kur ata hipën në varkë, era pushoi.
33 Ata që gjendeshin në varkë i ranë në gjunjë dhe i thanë: «Ti je me të vërtetë Biri i Perëndisë».
34 Si kaluan në bregun tjetër, arritën në krahinën e Gjenesaretit.
35 Kur e njohën, njerëzit e atij vendi çuan fjalë në të gjithë krahinën përreth, i sollën të gjithë të sëmurët
36 dhe iu lutën që të mund t’i preknin vetëm cepin e mantelit. Kështu, ata që e prekën, u shëruan.