27 Ajo i tha: «Po, o Zot, por edhe qentë hanë thërrimet që bien nga tryeza e të zotëve».
28 Pastaj Jezui iu përgjigj: «O grua, i madh është besimi yt! Le të bëhet ashtu siç dëshiron». Vajza e saj u shërua që në atë çast.
29 Jezui u largua që andej dhe shkoi bregut të Liqenit të Galilesë. U ngjit në mal dhe u ul aty.
30 Turma të mëdha erdhën tek ai duke sjellë me vete të çalë, të verbër, të gjymtuar, memecë e shumë të tjerë. I ulën te këmbët e tij dhe ai i shëroi.
31 Kështu turmat u mrekulluan kur panë memecët që po flisnin, të gjymtuarit që shëroheshin, të çalët që ecnin, të verbërit që shikonin dhe përlëvduan Perëndinë e Izraelit.
32 Pastaj Jezui thirri pranë vetes dishepujt dhe u tha: «Më dhimbset turma, sepse kanë tri ditë që rrinë me mua e nuk kanë asgjë për të ngrënë. Nuk dua t’i lë të shkojnë të uritur e të mbeten rrugës».
33 Dishepujt i thanë: «Ku do ta gjejmë ne gjithë atë bukë në shkretëtirë për të ushqyer tërë këtë turmë?».