12 คือกับพวกที่พระองค์ตรัสว่า“นี่คือการหยุดพักจงให้การหยุดพักแก่คนเหน็ดเหนื่อยและนี่คือการพักผ่อน”ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ฟัง
13 ดังนั้น พระวจนะของพระยาห์เวห์จึงเป็นเช่นนี้ต่อเขา“คือเป็นเหมือนเสียงพึมพำที่ฟังไม่รู้เรื่องเป็นเหมือนเสียงพร่ำบ่นที่ฟังไม่เข้าใจมีแต่เสียงพร่ำบ่น เสียงพึมพำ”เพื่อว่าพวกเขาจะไปและสะดุดลื่นล้มไปข้างหลังจะแตกหัก และติดบ่วง แล้วถูกจับไป
14 เพราะฉะนั้น ท่านพวกคนชอบเยาะเย้ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์คือพวกผู้ปกครองชนชาตินี้ในกรุงเยรูซาเล็ม
15 เพราะพวกท่านกล่าวว่า “เราได้ทำพันธสัญญากับความตายแล้วและเราได้ทำข้อตกลงกับแดนคนตายเมื่อภัยพิบัติไหลบ่าลงมามันจะไม่มาถึงเราเพราะเราทำให้ความเท็จเป็นที่หลบภัยของเราและเราถูกกำบังไว้ด้วยการโกหก”
16 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ เราวางศิลาก้อนหนึ่งในศิโยนคือศิลาที่ทดสอบแล้วเป็นศิลามุมเอกล้ำค่า เป็นรากฐานมั่นคง‘เขาผู้นั้นที่วางใจจะไม่เร่งร้อน’
17 และเราจะตั้งความยุติธรรมเป็นเชือกวัดและความชอบธรรมเป็นลูกดิ่งแล้วลูกเห็บจะกวาดความเท็จอันเป็นที่หลบภัยไปเสียและน้ำจะไหลบ่าล้นที่กำบัง”
18 แล้วพันธสัญญาของพวกท่านกับความตายจะเป็นโมฆะและข้อตกลงของท่านกับแดนคนตายจะไม่ดำรงอยู่เมื่อภัยพิบัติไหลบ่าลงมาพวกท่านจะถูกมันเหยียบย่ำ