อิสยาห์ 6 THSV11

นิมิต​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​ปรา‌กฏ​ใน​พระ‍วิหาร

1 ใน​ปี​ที่​กษัตริย์​อุส‌ซี‌ยาห์​สิ้น‍พระ‍ชนม์ ข้าพ‌เจ้า​เห็น​องค์‍เจ้า‍นาย​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง​อัน​สูง‍ส่ง​และ​รับ​การ​เทิด‍ทูน และ​ชาย‍ฉลอง‍พระ‍องค์​ของ​พระ‍องค์​เต็ม​พระ‍วิหาร

2 เหนือ​พระ‍องค์​มี​พวก​เส‌รา‌ฟิม​ยืน​อยู่ แต่​ละ​องค์​มี​ปีก 6 ปีก ใช้ 2 ปีก​ปิด​หน้า ใช้ 2 ปีก​ปิด​เท้า และ​ใช้ 2 ปีก​บิน​ไป

3 ต่าง​ก็​ร้อง‍ต่อ‍กัน‍และ‍กัน​ว่า“บริ‌สุทธิ์ บริ‌สุทธิ์ บริ‌สุทธิ์ พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพแผ่น‍ดิน​โลก​ทั้ง‍สิ้น​เต็ม​ด้วย​พระ‍สิริ​ของ​พระ‍องค์”

4 แล้ว​ฐาน​ของ​ธรณี​ประตู​ทั้ง‍หลาย​ก็​สั่น‍ไหว​เนื่อง‍ด้วย​เสียง​ของ​ผู้​ร้อง และ​พระ‍นิ‌เวศ​ก็​เต็ม​ด้วย​ควัน

5 และ​ข้าพ‌เจ้า​กล่าว​ว่า “วิบัติ​แก่​ข้าพ‌เจ้า เพราะ​ว่า​ข้าพ‌เจ้า​พินาศ​แล้ว เพราะ​ข้าพ‌เจ้า​เป็น​คน​ริม‍ฝี‍ปาก​ไม่​สะอาด​และ​ข้าพ‌เจ้า​อยู่​ท่าม‍กลาง​ชน‍ชาติ​ที่​ริม‍ฝี‍ปาก​ไม่​สะอาด แต่​ดวง‍ตา​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​กษัตริย์ คือ​พระ‍ยาห์‌เวห์​จอม‍ทัพ”

6 แล้ว​องค์​หนึ่ง​ใน​พวก​เส‌รา‌ฟิม​บิน​มา‍หา​ข้าพ‌เจ้า ใน​มือ​มี​ถ่าน​เพลิง​ซึ่ง​ท่าน​เอา​คีม​คีบ​มา​จาก​แท่น‍บูชา

7 และ​ท่าน​แตะ‍ต้อง​ปาก​ของ​ข้าพ‌เจ้า​พูด​ว่า “นี่‍แน่ะ สิ่ง‍นี้​ได้​แตะ‍ต้อง​ริม‍ฝี‍ปาก​ของ​เจ้า​แล้ว ความ​ผิด​ของ​เจ้า​ก็​ถูก​ขจัด และ​บาป​ของ​เจ้า​ก็​ได้‍รับ​การ​ลบ‍ล้าง”

8 และ​ข้าพ‌เจ้า​ได้‍ยิน​พระ‍สุร‌เสียง​ของ​องค์‍เจ้า‍นาย​ตรัส​ว่า “เรา​จะ​ใช้​ผู้​ใด​ไป? และ​ผู้‍ใด​จะ​ไป​แทน​พวก‍เรา? ” แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ทูล​ว่า “ข้า‍พระ‍องค์​อยู่​นี่ ขอ​ทรง​ใช้​ข้า‍พระ‍องค์​เถิด”

9 และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “ไป​เถอะ​และ​กล่าว​แก่​ชน‍ชาติ​นี้​ว่า‘ฟัง​แล้ว​ฟัง​อีก แต่​อย่า​เข้า‍ใจดู‍แล้ว‍ดู‍อีก แต่​อย่า​มอง‍เห็น’

10 จง​ทำ​ให้​ใจ​ของ​ชน‍ชาติ​นี้​มืด‍ทึบและ​ทำ‍ให้​หู​ของ​เขา​ตึงและ​ทำ‍ให้​ตา​ของ​เขา​บอดมิ‍ฉะนั้น​เขา​จะ​เห็น​ด้วย​ตา​ของ​เขาได้‍ยิน​ด้วย​หู​ของ​เขาและ​เข้า‍ใจ​ด้วย​ใจ​ของ​เขาแล้ว​หัน‍กลับ‍มา​และ​ได้​รับ​การ​รักษา​ให้​หาย”

11 แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “ข้า‍แต่​องค์‍เจ้า‍นาย นาน​เท่า‍ไร? ” และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า“จน‍กว่า​เมือง​ทั้ง‍หลาย​ถูก​ทิ้ง‍ร้างไม่‍มี​ผู้​อยู่​อาศัยและ​บ้าน‍เรือน​ไม่‍มี​คนแผ่น‍ดิน​ก็​ร้าง‍เปล่า​อย่าง​สิ้น‍เชิง

12 และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​กวาด​คน​ออก​ไป​ไกลและ​ที่​ที่​ถูก​ทิ้ง‍ร้าง​ท่าม‍กลาง​แผ่น‍ดิน​นั้น​มี​มาก‍มาย

13 และ​แม้‍ว่า​ยัง​มี​เหลือ​อยู่​ใน​นั้น​สัก​หนึ่ง‍ใน‍สิบก็​จะ​ต้อง​ถูก​ไฟ​เผา​อีกเหมือน​ต้น‍สน​หรือ​ต้น‍โอ๊กซึ่ง​เหลือ​อยู่​แต่​ตอเมื่อ​ถูก​โค่น”ตอ​ของ​มัน​คือ​เมล็ด​พันธุ์​บริ‌สุทธิ์