1 ครุวาทเกี่ยวกับเมืองดามัสกัสนี่แน่ะ ดามัสกัสจะไม่เหลือเป็นเมืองและจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง
2 เมืองทั้งหลายของอาโรเออร์จะถูกทิ้งร้างจะกลายเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะที่ซึ่งพวกมันจะนอนลงโดยไม่มีใครทำให้มันกลัว
3 ป้อมปราการจะหายไปจากเอฟราอิมและราชอาณาจักรจะหายไปจากดามัสกัสและคนเหลืออยู่ของซีเรียจะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของคนอิสราเอลพระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
4 และอยู่มาในวันนั้นศักดิ์ศรีของยาโคบจะตกต่ำและร่างกายที่อ้วนของเขาจะซูบผอมลง
5 และจะเป็นเหมือนคนเกี่ยวข้าวที่รวบรวมต้นข้าวซึ่งตั้งอยู่แขนของเขาจะเกี่ยวรวงข้าวและจะเป็นเหมือนเมื่อคนเก็บรวงข้าวที่หุบเขาเรฟาอิม
6 แต่การเก็บเกี่ยวที่เหลืออยู่ในนั้นจะเป็นเหมือนการตีต้นมะกอกที่มีเพียงสองหรือสามลูกซึ่งเหลืออยู่บนยอดสูงสุดหรือสี่ถึงห้าลูกซึ่งอยู่ตามกิ่งของต้นไม้พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้แหละ
7 ในวันนั้น คนจะเอาใจใส่ในพระผู้สร้างของตน และดวงตาของเขาจะมองดูองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
8 เขาจะไม่เอาใจใส่แท่นบูชา ซึ่งทำด้วยมือของเขา และเขาจะไม่มองสิ่งที่นิ้วของเขาเองทำขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบรรดาเสาอาเช-ราห์ หรือที่เผาเครื่องหอม
9 ในวันนั้นเมืองทั้งหลายที่แข็งแกร่งของเขา ซึ่งพวกเขาทิ้งให้ร้างเพราะคนอิสราเอล จะเป็นเหมือนที่ทิ้งร้างในป่าหรือในดงไม้ และจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า
10 เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้าและไม่ได้จดจำพระศิลาแห่งการลี้ภัยของเจ้าดังนั้นเจ้าปลูกต้นไม้แห่งความยินดีและปักกิ่งองุ่นของคนต่างด้าวไว้
11 แม้ว่าเจ้าทำให้มันงอกในวันที่เจ้าปลูกมันและทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่เจ้าหว่านถึงกระนั้นผลการเก็บเกี่ยวก็จะหนีไปในวันแห่งความโศกเศร้าและความเจ็บปวดที่รักษาไม่ได้
12 เอ๊ะ เสียงอึกทึกของประชาชนมากมายดังสนั่นเหมือนเสียงดังสนั่นของทะเลเอ๊ะ เสียงดังกึกก้องของชนชาติทั้งหลายดังกึกก้องเหมือนเสียงกึกก้องของน้ำที่มีพลังมหาศาล
13 บรรดาชนชาติส่งเสียงกึกก้องเหมือนเสียงของน้ำเป็นอันมากแต่พระองค์จะทรงกำราบเขา และเขาจะหนีไปไกลๆถูกไล่ไปเหมือนแกลบที่ต้องลมบนภูเขาเหมือนฝุ่นที่ปลิวไปต่อหน้าพายุ
14 ดูซิ พอเวลาเย็น ก็มีความสยดสยองก่อนรุ่งเช้า เขาทั้งหลายก็ไม่มีแล้วนี่เป็นสภาพของพวกที่แย่งทรัพย์ของเราและเป็นส่วนของพวกที่ปล้นเรา