1 วิบัติแก่พวกที่ลงไปอียิปต์เพื่อขอความช่วยเหลือทั้งคิดพึ่งพาม้าทั้งหลายวิบัติแก่พวกคนวางใจในรถรบเพราะมีมากและวางใจในทหารม้าเพราะพวกเขาแข็งแรงนักแต่ไม่ได้มุ่งมองไปยังองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลหรือปรึกษาพระยาห์เวห์
2 แต่พระองค์ก็ทรงฉลาดด้วย และจะทรงนำภัยพิบัติมาให้พระองค์ไม่ทรงเรียกพระวจนะของพระองค์คืนมาแต่จะทรงลุกขึ้นต่อสู้กับวงศ์วานที่ทำชั่วและต่อสู้กับผู้ช่วยของคนทำบาป
3 คนอียิปต์เป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้าและม้าของเขาก็เป็นเพียงเลือดเนื้อ ไม่ใช่วิญญาณเมื่อพระยาห์เวห์เหยียดพระหัตถ์ของพระองค์ออกผู้ช่วยเหลือก็จะสะดุด และผู้รับการช่วยเหลือก็จะล้มและพวกเขาทั้งหมดจะพินาศไปด้วยกัน
4 เพราะพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า“เหมือนสิงโตหรือสิงโตหนุ่มที่คำรามอยู่เหนือเหยื่อของมันและเมื่อเขาเรียกผู้เลี้ยงแกะหมู่หนึ่งมาสู้มันมันไม่หวาดกลัวต่อเสียงโห่ร้องของเขาทั้งหลายหรือหวาดหวั่นต่อเสียงอึงคะนึงของเขา”ดังนั้นแหละพระยาห์เวห์จอมทัพจะเสด็จลงมาเพื่อสู้รบบนภูเขาศิโยนและบนเนินเขาของมัน
5 เหมือนนกที่กระพือปีกอยู่ ดังนั้นแหละพระยาห์เวห์จอมทัพจะทรงอารักขาเยรูซาเล็มพระองค์จะทรงอารักขาและช่วยกู้พระองค์จะทรงผ่านข้ามและช่วยชีวิต
6 โอ ประชาชนอิสราเอลเอ๋ย จงกลับมาหาพระองค์ผู้ที่พวกท่านได้กบฏอย่างร้ายแรง
7 เพราะในวันนั้น แต่ละคนจะทิ้งรูปเคารพที่ทำด้วยเงินและรูปเคารพที่ทำด้วยทองคำของตน ซึ่งมือของท่านได้ทำขึ้นอย่างบาปหนาสำหรับท่าน