7 ดูสิ ผู้แกล้วกล้าของพวกเขาร่ำร้องอยู่ภายนอกคณะทูตสันติภาพร่ำไห้อย่างขมขื่น
8 ทางหลวงก็ร้างเปล่าคนสัญจรก็หยุดเขาหักพันธสัญญาเสียเขาดูหมิ่นพยานทั้งหลายเขาไม่ได้ให้เกียรติคน
9 แผ่นดินไว้ทุกข์และอ่อนระทวยเลบานอนอับอายและเหี่ยวแห้งไปชาโรนเป็นเหมือนที่ราบแห้งแล้งบาชานและคารเมลก็สลัดใบ
10 พระยาห์เวห์ตรัสว่า “บัดนี้ เราจะลุกขึ้นบัดนี้ เราจะเป็นที่ยกย่องบัดนี้ เราจะเป็นที่เชิดชู
11 พวกเจ้าอุ้มท้องแต่แกลบ เจ้าคลอดแต่ตอข้าวลมหายใจของพวกเจ้าเป็นไฟที่จะเผาผลาญเจ้า
12 และประชาชนทั้งหลายก็จะเหมือนถูกเผาจนเป็นปูนเหมือนกอหนามที่ถูกตัดแล้วเผาในไฟ
13 “พวกเจ้าผู้อยู่ไกล ฟังซิว่าเราได้ทำอะไรเจ้าผู้อยู่ใกล้ จงรับรู้กำลังของเรา”