13 เมื่อเจ้าร้องขอก็ให้รูปเคารพที่เจ้าสะสมไว้นั้นช่วยเจ้าซีแต่ลมจะพัดมันไปทั้งหมดลำพังลมหายใจก็หอบมันไปแล้วแต่ผู้ลี้ภัยในเราจะได้ครอบครองแผ่นดินและจะได้ภูเขาบริสุทธิ์ของเราเป็นมรดก
14 และจะมีการกล่าวว่า“จงพูนดินขึ้น จงพูนดินขึ้น และจงตระเตรียมทางจงรื้อถอนอุปสรรคจากทางของชนชาติเรา”
15 องค์ผู้สูงเด่นและสูงส่งผู้ทรงดำรงอยู่นิรันดร์ ทรงพระนามว่าบริสุทธิ์ ตรัสดังนี้ว่า“เราดำรงอยู่ในที่สูงและบริสุทธิ์และอยู่กับผู้สำนึกผิดและมีวิญญาณจิตที่ถ่อมเพื่อฟื้นฟูวิญญาณจิตของผู้ที่ถ่อมและฟื้นฟูใจของผู้สำนึกผิด
16 เพราะเราจะไม่ต่อสู้อยู่เป็นนิตย์หรือโกรธอยู่ตลอดไปเพราะวิญญาณจิตจะสลบไสลต่อหน้าเราคือชีวิตทั้งหลายที่เราสร้างมานั้น
17 เราโกรธเนื่องด้วยบาปเรื่องความโลภของเขาเราตีเขา เราซ่อนหน้าด้วยความโกรธแต่เขายังเดินกลับไปยังวิถีของใจเขาเอง
18 เราได้เห็นวิถีของเขาแล้ว แต่เราจะรักษาเขาให้หายเราจะนำเขาและฟื้นการชูใจให้แก่เขาและให้แก่ผู้ไว้ทุกข์ของเขา
19 ทั้งสร้างผลของริมฝีปากสันติภาพ สันติภาพแก่คนไกลและแก่คนใกล้และเราจะรักษาเขาให้หาย”พระยาห์เวห์ตรัส