7 ทั้งความชั่วของพวกเขา และความชั่วของบรรพบุรุษเขารวมกัน พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้เพราะพวกเขาเผาเครื่องหอมบนภูเขาและกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนินเราจะตวงการทำชั่วครั้งก่อนๆ ของพวกเขาเข้าไปในอกของเขาทั้งหลาย
8 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“เหมือนเหล้าองุ่นซึ่งหาได้จากพวงองุ่นและคนเขาพูดกันว่า ‘อย่าทำลายมันเสียเพราะมีพรอยู่ในนั้น’ อย่างไรเราก็จะทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเราเพื่อจะไม่ทำลายพวกเขาจนหมดสิ้นอย่างนั้น
9 เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบและนำผู้รับมรดกในบรรดาภูเขาของเราออกมาจากยูดาห์ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดกและบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10 ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะและหุบเขาอาโคร์เป็นที่ให้ฝูงโคนอนพักเพื่อชนชาติของเราที่แสวงหาเรา
11 แต่เจ้าทั้งหลายผู้ละทิ้งพระยาห์เวห์ผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเราผู้จัดงานเลี้ยงให้แก่ พระชะตาและเติมเหล้าองุ่นประสมเต็มถ้วยแก่ พระลิขิต
12 เราจะลิขิตเจ้าทั้งหลายให้แก่ดาบและเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อผู้สังหารเพราะว่าเมื่อเราเรียกนั้น พวกเจ้าไม่ตอบเมื่อเราพูด พวกเจ้าไม่ฟังแต่พวกเจ้าทำสิ่งชั่วร้ายในสายตาของเราและเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดี”
13 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ ผู้รับใช้ของเราจะได้รับประทานแต่เจ้าทั้งหลายจะหิวนี่แน่ะ บรรดาผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่มแต่พวกเจ้าจะกระหายนี่แน่ะ พวกผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์แต่เจ้าทั้งหลายจะอับอาย