17 “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เจ้าเป็นผู้นั้นหรือผู้ที่ในสมัยก่อนเราได้พูดถึง โดยผู้เผยพระวจนะของอิสราเอลผู้รับใช้ของเรา ผู้ซึ่งในสมัยนั้นได้เผยพระวจนะอยู่หลายปีว่า เราจะนำเจ้ามาต่อสู้กับเขา
18 พระเจ้าตรัสว่า แต่ในวันนั้นเมื่อโกกจะยกมาต่อสู้กับแผ่นดินอิสราเอล ความพิโรธของเราจะพลุ่งขึ้น
19 เพราะเราขอประกาศด้วยความหวงแหนและด้วยความพิโรธ ดั่งเพลิงพลุ่งของเราว่า ในวันนั้นจะมีการสั่นสะเทือนใหญ่ยิ่งในแผ่นดินอิสราเอล
20 ปลาที่ทะเลและนกในอากาศ และสัตว์ป่าทุ่งและสัตว์เลื้อยคลานที่คลานอยู่บนแผ่นดิน และประชาชนทั้งสิ้นอยู่บนพื้นพิภพจะสั่นสะเทือนต่อหน้าเรา ภูเขาจะพังทลายลง และหน้าผาจะพัง และกำแพงทุกแห่งจะล้มลงที่ดิน
21 เราจะร้องถึงภูเขาทั้งหลาย ของเราเรียกดาบมาต่อสู้กับโกก พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ และดาบของทุกคนจะต่อสู้กับพี่น้องของเขา
22 เราจะพิพากษาลงโทษเขาด้วยโรคระบาดและโลหิตตก เราจะให้ฝนตกอย่างน้ำไหลเชี่ยวทั้งลูกเห็บและไฟ และไฟกำมะถันตกใส่เขาและกองทัพของเขาและ ชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากที่อยู่กับเขา
23 ดังนั้นเราจะสำแดงความใหญ่ยิ่งและความบริสุทธิ์ของเรา และกระทำตัวให้เป็นที่รู้จักในสายตาของ ประชาชาติเป็นอันมาก แล้วเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า