1 “เจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เจ้าจงเอาก้อนอิฐมาวางไว้ข้างหน้าเจ้า และแกะรูปเมืองหนึ่งไว้บนนั้นคือนครเยรูซาเล็ม
2 จงล้อมนครนั้นไว้และก่อกำแพงล้อมไว้รอบ นครนั้นด้วย และก่อเชิงเทินไว้สู้นครนั้น และตั้งค่ายรอบนครไว้ และตั้งเครื่องทะลวงกำแพงไว้รอบนคร
3 จงหาเหล็กแผ่นมา และวางเหล็กแผ่นนั้นต่างเป็นกำแพงเหล็กระหว่างเจ้ากับนครนั้น และเจ้าจงหันหน้าสู่นครนั้น ให้นครนั้นถูก ล้อมแล้วเจ้าจงกระชับการล้อมเข้าไป นี่เป็นหมายสำคัญสำหรับพงศ์พันธุ์อิสราเอล
4 “แล้วเจ้าจงนอนตะแคงข้างซ้าย และเราจะวางการลงทัณฑ์พงศ์พันธุ์อิสราเอลไว้เหนือเจ้า เจ้านอนทับอยู่กี่วัน เจ้าจะแบกการลงทัณฑ์ของนครนั้นเท่านั้นวัน
5 เพราะเราได้กำหนดวันให้แก่เจ้าแล้ว คือสามร้อยเก้าสิบวันเท่ากับจำนวนปีแห่งการลงทัณฑ์ของเขา เจ้าจะต้องแบกการลงทัณฑ์พงศ์พันธุ์อิสราเอลนานเท่านั้น
6 และเมื่อเจ้ากระทำเช่นนี้ครบวันแล้ว เจ้าจะต้องนอนลงเป็นครั้งที่สอง แต่นอนตะแคงข้างขวาและแบกการลงทัณฑ์พงศ์พันธุ์ยูดาห์ เรากำหนดให้เจ้าสี่สิบวัน วันแทนปี
7 และเจ้าต้องตั้งหน้าตรงการล้อม เยรูซาเล็มไว้ด้วยแขนเปลือยเปล่า และเจ้าจงเผยพระวจนะสู้นครนั้น
8 และดูเถิด เราจะเอาเชือกมัดเจ้าไว้ เจ้าจะพลิกจากข้างนี้ไปข้างโน้นไม่ได้ จนกว่าเจ้าจะครบการล้อมนครตามกำหนดวันของเจ้า
9 “เจ้าจงเอาข้าวสาลี ข้าวบารลี ถั่วยางและถั่วแดง ข้าวฟ่าง และข้าวสแปลต์ มาใส่ในภาชนะลูกเดียวใช้ทำเป็นขนมปังให้เจ้า ระหว่างที่เจ้านอนตะแคงตามกำหนดวันสามร้อยเก้าสิบวันนั้น เจ้าจงรับประทานอาหารนี้
10 และอาหารที่เจ้ารับประทานจะต้องชั่ง เป็นวันละยี่สิบเชเขล เจ้าจงรับประทานตามเวลากำหนด
11 และน้ำเจ้าต้องตวงดื่ม คือหนึ่งในหกของฮินหนึ่ง เจ้าจงดื่มน้ำตามเวลากำหนด
12 และเจ้าจะต้องรับประทานต่างขนมปัง ข้าวบารลี ใช้ไฟอุจจาระมนุษย์ปิ้งต่อหน้าต่อตาเขาทั้งหลาย”
13 และพระเจ้าตรัสว่า “ประชาชนอิสราเอลจะต้องรับประทานขนมปัง ของเขาอย่างมลทินอย่างนี้แหละ ณ ท่ามกลางประชาชาติ ซึ่งเราจะขับไล่เขาไปอยู่”
14 แล้วข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “พระเจ้าข้า ดูเถิด อนิจจา ข้าพระองค์ไม่เคยกระทำตัวให้เป็นมลทินเลย ตั้งแต่หนุ่มๆมาจนบัดนี้ ข้าพระองค์ไม่เคยรับประทานสิ่งที่ตายเอง หรือที่ถูกสัตว์ฉีกกัดตาย ไม่มีเนื้อสัตว์มลทินเข้าไปในปากของข้าพระองค์”
15 แล้วพระองค์จึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เอาเถอะ เราจะยอมให้เจ้าใช้มูลโคแทน อุจจาระซึ่งเจ้าจะใช้เตรียมขนมปังของเจ้า”
16 พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ดูเถิด เราจะทำลายอาหารหลักในเยรูซาเล็มเสีย เขาจะต้องชั่งขนมปังรับประทาน ทั้งรับประทานด้วยความหวาดกลัว และเขาจะตวงน้ำดื่ม ทั้งดื่มด้วยอาการอกสั่นขวัญหาย
17 เพื่อให้ขาดขนมปังและน้ำ ให้ต่างคนต่างอกสั่นขวัญหาย และซูบผอมไปเพราะโทษบาปของเขาทั้งหลาย