เอ‌เส‌เคียล 6 TH1971

คำ​เผย​พระ‍วจนะ​กล่าว​โทษ​บรร‌ดา​ภูเขา​ของ​อิส‌รา‌เอล

1 พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​มา​ถึง​ข้าพ‌เจ้า​ว่า

2 “บุตร​แห่ง​มนุษย์​เอ๋ย จง​มุ่ง‍หน้า​ของ​เจ้า​ตรง​ที่​ภูเขา​ทั้ง‍หลาย​ของ​อิส‌รา‌เอล และ​จง​เผย​พระ‍วจนะ​กล่าว​โทษ​ภูเขา​นั้น

3 และ​กล่าว​ว่า ภูเขา​ทั้ง‍หลาย​ของ​อิส‌รา‌เอล​เอ๋ย จง​ฟัง​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​แก่​ภูเขา​ทั้ง‍หลาย​และ​แก่​เนิน‍เขา และ​ห้วย​และ​หุบ‍เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า ดู‍เถิด เรา​จะ​นำ​ดาบ​มา​เหนือ​เจ้า และ​เรา​จะ​ทำ‌ลาย​ปูช‌นีย‌สถาน​สูง​ของ​เจ้า​เสีย

4 แท่น​บูชา​ของ​เจ้า​จะ​ร้าง‍เปล่า และ​แท่น​บูชา​เครื่อง​หอม​ของ​เจ้า​จะ​พัง‍ทลาย และ​คน​ที่​ถูก​ฆ่า​บน​เจ้า​นั้น เรา​จะ​เหวี่ยง​ลง​ต่อ‍หน้า​รูป‍เคา‌รพ​ของ​เจ้า

5 และ​เรา​จะ​วาง​ศพ​คน​อิส‌รา‌เอล​ไว้​หน้า​รูป‍เคา‌รพ​ของ​เขา และ​เรา​จะ​กระ‌จาย​กระ‌ดูก​ของ​เจ้า​รอบ​แท่น​บูชา​ของ​เจ้า

6 เจ้า​อา‌ศัย​อยู่​ที่‍ไหนๆ เมือง​ของ​เจ้า​จะ​ร้าง​และ​ปูช‌นีย‌สถาน​สูง​ของ​เจ้า​จะ​พัง‍ทลาย ดัง‍นั้น​แหละ​แท่น​บูชา​ของ​เจ้า​จะ​ร้าง​และ​ถูก​ทำ‌ลาย รูป‍เคา‌รพ​ของ​เจ้า​จะ​หัก​และ​ถูก​ทำ‌ลาย แท่น​บูชา​เครื่อง​หอม​ของ​เจ้า​จะ​ถูก​ตัด​ลง และ​การ‍งาน​ของ​เจ้า​จะ​ถูก​กวาด​ทิ้ง​เสีย​สิ้น

7 และ​คน​ที่​ถูก​ฆ่า​จะ​ล้ม‍ลง​ท่าม‍กลาง​เจ้า และ​เจ้า​จะ​ทราบ​ว่า​เรา​คือ​พระ‍เจ้า

8 “แต่​เรา​จะ​ให้​เจ้า​เหลือ​อยู่​บ้าง​เป็น​บาง‍คน เมื่อ​เจ้า​มี​บาง‍คน​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍ชาติ​ที่​หนี​พ้น​ดาบ​ไป และ​เมื่อ​เจ้า​กระ‌จาย​ไป​อยู่​ใน​ประ‌เทศ​ต่างๆ

9 แล้ว​คน​ใน​พวก‍เจ้า​ที่​หนี​ไป​ได้​นั้น​จะ ระลึก​ถึง​เรา​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍ชาติ ซึ่ง​เขา​ถูก​กวาด​ไป​เป็น​เชลย​นั้น เมื่อ​เรา​ทำ‌ลาย​ใจ​แพศ‌ยา​ซึ่ง​ได้​พราก​จาก​เรา​ไป​นั้น​แล้ว และ​ทำ‌ลาย​ตา​ที่​มอง​ดู​รูป‍เคา‌รพ​อย่าง​ใจ​แพศ‌ยา​นั้น​เสีย และ​เขา​จะ​เกลียด​ตัว‍เอง​เนื่อง​ด้วย​ความ​ชั่ว​ซึ่ง​เขา​ได้​กระ‌ทำ และ​สิ่ง​ลา‌มก​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา​ด้วย

10 เขา​จะ​ทราบ​ว่า​เรา​คือ​พระ‍เจ้า เรา​มิ‍ได้​พูด​พล่อยๆ​ว่า เรา​จะ​กระ‌ทำ​การ‍ร้าย​นี้​แก่​เขา”

11 พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า “จง​ตบ​มือ​และ​กระ‌ทืบ​เท้า​ของ​เจ้า และ​กล่าว​ว่า​อนิจ‌จา​เอ๋ย เพราะ​ความ​ชั่ว​ลา‌มก​แห่ง​พงศ์‍พันธุ์​อิส‌รา‌เอล​ที‍เดียว​หนอ เหตุ‍ว่า​เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ล้ม‍ลง​ด้วย​ดาบ ด้วย​ความ​อด‍อยาก​และ​ด้วย​โรค​ระบาด

12 ผู้​ที่​อยู่​ห่าง‍ไกล​ออก​ไป​จะ​ตาย​ด้วย​โรค​ระบาด ผู้​ที่​อยู่​ใกล้​ก็​จะ​ล้ม​ตาย​ด้วย​ดาบ​และ​ผู้​ที่​เหลือ อยู่​ยัง​ไม่​ตาย​จะ​ตาย​ด้วย​ความ​อด‍อยาก เรา​จะ​ให้​ความ​เกรี้ยว‍กราด​ของ​เรา​มี เหนือ​เขา​จน​กว่า​จะ​มอด​ลง​เช่น‍นี้​แหละ

13 และ​เจ้า​จะ​ทราบ​ว่า​เรา​คือ​พระ‍เจ้า เมื่อ​คน​ที่​ถูก​ฆ่า​นอน​อยู่​ท่าม‍กลาง​รูป‍เคา‌รพ ของ​เขา​รอบ​แท่น​บูชา​ของ​เขา บน​เนิน‍เขา​สูง​ทุก​แห่ง บน​ยอด‍เขา​ทั้ง‍สิ้น ที่​ใต้​ต้น‍ไม้​เขียว​ทุก​ต้น และ​ใต้​ต้น​ก่อ‍หลวง​ใบ‍ดก​ทุก​ต้น​ไม่​ว่า​ที่​ใดๆ ที่​เขา​ถวาย​กลิ่น​ที่​พึง‍ใจ​แก่​รูป‍เคา‌รพ​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา

14 และ​เรา​จะ​ยื่น​มือ​ของ​เรา​ออก​ต่อ‍สู้​เขา และ​กระ‌ทำ​ให้​แผ่น‍ดิน​นั้น​ร้าง‍เปล่า​และ​ทิ้ง‍ร้าง ตลอด​ที่​อา‌ศัย​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา คือ​ตั้ง‍แต่​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ถึง​ดิบ‌ลา แล้ว​เขา​จึง​จะ​รู้​ว่า เรา​คือ​พระ‍เจ้า”