เอ‌เส‌เคียล 47 TH1971

น้ำ​จาก​พระ‍วิหาร​รัก‌ษา​โรค

1 แล้ว​ท่าน​ก็​นำ​ข้าพ‌เจ้า​กลับ​มา​ที่​ประ‌ตู​พระ‍วิหาร และ​ดู‍เถิด มี​น้ำ​ไหล​ออก​มา​จาก​ใต้​ธรณี​ประ‌ตู​พระ‍วิหาร ตรง​ไป​ทาง​ทิศ​ตะวัน‍ออก (เพราะ​พระ‍วิหาร​หัน‍หน้า​ไป​ทาง​ทิศ​ตะวัน‍ออก) และ​น้ำ​ไหล​ลง​มา​จาก​ข้าง‍ล่าง ปลาย‍ใต้​ของ​ธรณี​ประ‌ตู​พระ‍วิหาร ทิศ​ใต้​ของ​แท่น‍บูชา

2 แล้ว​ท่าน​จึง​นำ​ข้าพ‌เจ้า​ออก​มา​ทาง​ประ‌ตู​เหนือ และ​นำ​ข้าพ‌เจ้า​อ้อม​ไป​ภาย‍นอก​ถึง​ประ‌ตู​ชั้น‍นอก ซึ่ง​หัน‍หน้า​ไป​ทาง​ตะวัน‍ออก และ​น้ำ​นั้น​ออก​มา​ทาง​ด้าน​ใต้

3 ชาย​ผู้‍นั้น​ได้​เดิน​ไป​ทาง​ตะวัน‍ออก​มี​เชือก‍วัด​อยู่​ใน​มือ ท่าน​วัด​ได้​หนึ่ง‍พัน​ศอก แล้ว​นำ​ข้าพ‌เจ้า​ลุย​น้ำ​ไป และ​น้ำ​ลึก​เพียง​ตา‍ตุ่ม

4 แล้ว​ท่าน​ก็​วัด​ได้​อีก​หนึ่ง‍พัน แล้ว​นำ​ข้าพ‌เจ้า​ลุย​น้ำ​ไป​และ​น้ำ​ลึก​ถึง​เข่า แล้ว​ท่าน​ก็​วัด​ได้​อีก​หนึ่ง‍พัน แล้ว​นำ​ข้าพ‌เจ้า​ลุย​น้ำ​ไป น้ำ​นั้น​ลึก​เพียง​เอว

5 แล้ว​ท่าน​ก็​วัด​ได้​อีก​หนึ่ง‍พัน และ​กลาย​เป็น​แม่‍น้ำ​ที่​ข้าพ‌เจ้า​ลุย​ข้าม​ไม่‍ได้ เพราะ​น้ำ​นั้น​ขึ้น​แล้ว​ลึก​พอ​ที่​จะ​ว่าย​ได้ เป็น​แม่‍น้ำ​ที่​ลุย​ข้าม​ไม่‍ได้

6 และ​ท่าน​พูด​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “บุตร​แห่ง​มนุษย์​เอ๋ย เจ้า​เห็น​สิ่ง‍นี้​หรือ”แล้ว​ท่าน​ก็​พา​ข้าพ‌เจ้า​กลับ​มา​ตาม​ฝั่ง‍แม่‍น้ำ

7 ขณะ​เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​กลับ ดู‍เถิด ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ต้น‍ไม้​มาก‍มาย​อยู่​ที่​ฝั่ง​แม่‍น้ำ​ทั้ง‍สอง​ฟาก

8 และ​ท่าน​พูด​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “น้ำ​นี้​ไหล​ตรง​ไป​ทาง​ท้อง‍ถิ่น​ตะวัน‍ออก และ​ไหล​ลง​ไป​ถึง​อาร‌บา และ​เมื่อ​น้ำ​ไหล​ออก​มา​นั้น​ไป​ถึง​น้ำ‍ทะเล น้ำ​นั้น​ก็​กลับ​จืด​ดี

9 แม่‍น้ำ​นั้น​ไป​ถึง​ที่​ไหน สัตว์​มี​ชีวิต​ที่​อยู่​กัน​เป็น​ฝูง​ก็​จะ​มี​ชีวิต​ได้ และ​ที่‍นั่น​มี​ปลา​มาก‍มาย เพราะ‍ว่า​น้ำ​นี้​ไป​ถึง​ที่‍นั่น​น้ำ‍ทะเล​ก็​จืด เพราะ​ฉะนั้น​แม่‍น้ำ​ไป​ถึง​ไหน ทุก​สิ่ง​ก็​มี​ชีวิต

10 ชาว​ประ‌มง​ก็​ยืน​อยู่​ที่​ข้าง‍ทะเล จาก​เอน‌เกดี​ถึง​เอน‌เอก‌ลา‌อิม จะ​เป็น​ที่​สำ‌หรับ​ตาก​อวน ปลา​ใน​ที่​นั้น​มี​หลาย​ชนิด เหมือน​ปลา​ใน​ทะเล​ใหญ่

11 แต่​ที่​เป็น​บึง​และ​หนอง‍น้ำ​จะ​ไม่​จืด ต้อง​ทิ้ง​ไว้​ให้​เป็น​เกลือ

12 ตาม​ฝั่ง​ทั้ง‍สอง​ฟาก​แม่‍น้ำ มี​ต้น‍ไม้​ทุก​ชนิด​ที่​ใช้​เป็น​อา‌หาร ใบ​ของ​มัน​จะ​ไม่​เหี่ยว​และ​ผล​ของ​มัน​จะ​ไม่​วาย แต่​จะ​เกิด​ผล​ใหม่​ทุก​เดือน เพราะ​ว่า​น้ำ​สำ‌หรับ​ต้น‍ไม้​นั้น​ไหล​จาก​สถาน​นมัส‌การ ผล‍ไม้​นั้น​ใช้​เป็น​อา‌หาร​และ​ใบ​ก็​ใช้​เป็น​ยา”

เขต​และ​การ‍แบ่ง​แผ่น‍ดิน

13 พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า “นี่​เป็น​เขต‍แดน​ซึ่ง​เจ้า​จะ​ใช้​แบ่ง​แผ่น‍ดิน​สำ‌หรับ​เป็น มร‌ดก​ท่าม‍กลาง​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง​สิบ‍สอง​เผ่า โย‌เซฟ​ได้​สอง​ส่วน

14 และ​เจ้า​จง​แบ่ง​ให้​เท่าๆ​กัน เรา​ปฏิ‌ญาณ​ที่​จะ​มอบ​ให้​แก่​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า และ​แผ่น‍ดิน​นี้​จะ​ตก​แก่​เจ้า​เป็น​มร‌ดก​ของ​เจ้า

15 “ต่อ‍ไป​นี้​เป็น​เขต‍แดน​ของ​แผ่น‍ดิน​นี้ ด้าน​ทิศ​เหนือ​จาก​ทะเล​ใหญ่​ไป​ตาม​ทาง​เมือง​เฮท‌โลน ถึง​ทาง‍เข้า​เมือง​ฮา‌มัท และ​ต่อ‍ไป​ถึง​เมือง​เศ‌ดัด

16 เมือง​เบ‌โร‌ธาห์ เมือง​สิบ‌รา‌อิม (ซึ่ง​อยู่​ที่​พรมแดน​ระหว่าง​เมือง​ดา‌มัส‌กัส​กับ​เมือง​ฮา‌มัท) จน​ถึง​เมือง​ฮา‌เซอร์​ฮัท‌ทิ‌โคน ซึ่ง​อยู่​ที่​พรมแดน​เมือง​เฮา‌ราน

17 ดัง‍นั้น เขต‍แดน​จะ​ยื่น​จาก​ทะเล​ถึง​เมือง​ฮา‌ซา‌เร‌โนน ซึ่ง​อยู่​ที่​พรมแดน​ด้าน​เหนือ​ของ​เมือง​ดา‌มัส‌กัส ทาง​ทิศ​เหนือ​มี​พรมแดน​ของ​เมือง​ฮา‌มัท นี่​เป็น​แดน​ด้าน‍เหนือ

18 “ทาง​ด้าน​ตะวัน‍ออก เขต‍แดน​จะ​ยื่น​จาก​เมือง​ฮา‌ซา‌เร‌โนน ระหว่าง​เมือง​เฮา‌ราน​และ​ดา‌มัส‌กัส ระหว่าง​กิ‌เล‌อาด​กับ​แผ่น‍ดิน​อิส‌รา‌เอล​เรื่อย‍ไป ตาม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน ไป​ถึง​ทะเล​ด้าน​ตะวัน‍ออก ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​วัด นี่​เป็น​เขต​ด้าน​ตะวัน‍ออก

19 “ทาง​ด้าน​ใต้​เขต‍แดน​จะ​ยื่น​จาก​ทา‌มาร์​จน​ถึง ห้วง‍น้ำ​เม‌ริ‌บัท‌คา‌เดช แล้ว​เรื่อย​ไป​ตาม​ลำ‍ธาร​อียิปต์​ถึง​ทะเล​ใหญ่​นี่​เป็น​เขต​ด้าน​ใต้

20 “ทาง​ด้าน​ตะวัน‍ตก ทะเล​ใหญ่​เป็น​เขต‍แดน​เรื่อย​ไป​จน​ถึง ตำ‌บล​ที่​อยู่​ตรงข้าม​ทาง‍เข้า​เมือง​ฮา‌มัท นี่​เป็น​เขต‍แดน​ด้าน​ตะวัน‍ตก

21 “ดัง‍นั้น เจ้า​จง​แบ่ง​แผ่น‍ดิน​นี้​ท่าม‍กลาง​เจ้า​ตาม​เผ่า​อิส‌รา‌เอล

22 เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จง​แบ่ง​ส่วน​เป็น​มร‌ดก​ของ​ตัว​เจ้า​ทั้ง‍หลาย และ​สำ‌หรับ​คน​ต่าง‍ด้าว​ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ท่าม‍กลาง​เจ้า และ​บัง‍เกิด​บุตร​หลาน​อยู่​ท่าม‍กลาง​เจ้า เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​มี​สัญ‌ชาติ​อิส‌รา‌เอล ให้​เขา​ได้​รับ​ส่วน​มร‌ดก​ท่าม‍กลาง เผ่า​อิส‌รา‌เอล​พร้อม​กับ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย

23 พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า คน​ต่าง‍ด้าว​จะ​อยู่​ใน​เขต​ของ​คน​เผ่า​ใด​ก็​ได้ เจ้า​จง​กำ‌หนด​ที่‍ดิน​ให้​เป็น​มร‌ดก​ของ​เขา​ที่‍นั่น