1 “เมื่อเจ้าแบ่งแผ่นดินให้เป็นกรรมสิทธิ์นั้น เจ้าจงถวายที่ดินส่วนหนึ่งไว้เพื่อพระเจ้าให้เป็น ตำบลบริสุทธิ์ยาวสองหมื่นห้าพันศอก และกว้างสองหมื่นศอก จะเป็นที่บริสุทธิ์ตลอดบริเวณนั้น
2 ในบริเวณนี้ให้มีที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสแปลงหนึ่งยาว ห้าร้อยกว้างห้าร้อยศอก สำหรับสถานนมัสการให้มีบริเวณว่างไว้โดยรอบ อีกห้าสิบศอก
3 ในตำบลบริสุทธิ์นั้น เจ้าจงวัดส่วนหนึ่งออก ยาว สองหมื่นห้าพันศอก กว้างหนึ่งหมื่นศอก ในบริเวณนี้ให้เป็นที่ตั้งของสถานนมัสการ คือที่บริสุทธิ์ที่สุด
4 ให้เป็นส่วนแผ่นดินที่บริสุทธิ์ ให้เป็นของปุโรหิต ผู้ปรนนิบัติอยู่ในสถานนมัสการ และเข้าใกล้พระเจ้าเพื่อจะปรนนิบัติพระองค์ ให้เป็นที่สำหรับปลูกบ้านเรือนของเขาและเป็น ที่บริสุทธิ์สำหรับสถานนมัสการ
5 อีกส่วนหนึ่งซึ่งยาวสองหมื่นห้าพันศอกและ กว้างหนึ่งหมื่นศอกนั้นเป็นที่ของคนเลวี ผู้ปรนนิบัติอยู่ที่พระวิหารให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเขา ที่จะสร้างเมืองเพื่ออาศัยอยู่
6 “ใกล้ๆกับส่วนที่ตั้งไว้เป็นตำบลบริสุทธิ์นั้น เจ้าจะต้องกำหนดที่ดินผืนหนึ่งกว้างห้าพันศอก ยาวสองหมื่นห้าพันศอกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเมือง ให้เป็นของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด
7 “แผ่นดินทั้งสองข้างของตำบลบริสุทธิ์และส่วนของเมืองนั้น ให้ยกเป็นที่ดินของเจ้านายเคียงข้างกับตำบลบริสุทธิ์ และส่วนของเมืองด้านตะวันตกและตะวันออกมีส่วนยาว เท่ากับส่วนที่ยกให้คนเผ่าหนึ่ง ยืดออกไปตามทางตะวันตกและทางตะวันออก ของเขตแดนแผ่นดิน
8 ให้เป็นส่วนของเจ้านายในอิสราเอล และเจ้านายของเราจะไม่บีบคั้นประชากรของเราอีก แต่เจ้านายเหล่านั้นจะยอมให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลได้ แผ่นดินตามส่วนเผ่าของตน
9 “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า โอ บรรดาเจ้านายแห่งอิสราเอลเอ๋ย พอเสียทีเถิด จงทิ้งการทารุณและการบีบคั้นเสียและกระทำความ ยุติธรรมและความชอบธรรม พระเจ้าตรัสว่า จงเลิกการขับไล่ประชากรของเราให้ออกจากที่ดินอัน เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาเสีย
10 “เจ้าจงมีตาชั่ง เอฟาห์และบัทที่เที่ยงตรง
11 เอฟาห์และบัทนั้นให้เป็นขนาด เดียวกัน บัทหนึ่งจุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ และเอฟาห์ก็จุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ และเอฟาห์ก็จุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ ให้โฮเมอร์เป็นเครื่องวัดมาตรฐาน
12 เชเขลหนึ่งมียี่สิบเก-ราห์ น้ำหนักห้าเชเขลก็ให้เป็นห้าเชเขล สิบเชเขลก็ให้เป็นสิบเชเขล และมาเนของเจ้าก็ให้มีห้าสิบเชเขล6
13 “ต่อไปนี้เป็นกำหนดของถวายที่เจ้าทั้งหลายจะต้องถวาย คือ ข้าวสาลีโฮเมอร์หนึ่ง ให้ถวายหนึ่งในหกเอฟาห์ ข้าวบารลีโฮเมอร์หนึ่งให้ถวายหนึ่งในหกของเอฟาห์
14 และส่วนกำหนดประจำของน้ำมัน น้ำมันโคระ หนึ่งถวายหนึ่งในสิบของบัท (โคระก็เหมือนโฮเมอร์ จุสิบบัท)
15 แกะฝูงสองร้อยตัวก็ให้ถวายตัวหนึ่ง จากบรรดาครอบครัวอิสราเอล พระเจ้าตรัสว่า นี่แหละเป็นของถวายสำหรับธัญญบูชา เครื่องเผาบูชา และศานติบูชา เพื่อทำการลบมลทินให้เขาทั้งหลาย
16 ให้ประชาชนทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินนี้มอบของถวาย เหล่านี้แก่เจ้านายแห่งอิสราเอล
17 ให้เป็นหน้าที่ของเจ้านายที่จะจัด เครื่องเผาบูชา ธัญญบูชา เครื่องดื่มบูชา ณ งานเทศกาลทั้งหลายในวันขึ้นค่ำและสะบาโต ในงานเทศกาลที่กำหนดไว้ของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งสิ้น ให้เขาจัดเครื่องบูชาไถ่บาป ธัญญบูชา เครื่องเผาบูชา และศานติบูชา เพื่อกระทำการลบบาปให้แก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล
18 “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ในวันที่หนึ่งของเดือนที่หนึ่ง เจ้าจงเอาวัวหนุ่มที่ปราศจากตำหนิตัวหนึ่ง และเจ้าจงชำระสถานนมัสการเสีย
19 ให้ปุโรหิตเอาเลือดของเครื่องบูชาไถ่บาปมาบ้าง และจงประพรมที่เสาประตูพระวิหาร ที่ขั้นสี่มุมของแท่นบูชาและบนเสาประตูของลานชั้นใน
20 ในวันที่เจ็ดของเดือนนั้นเจ้าจงกระทำเช่นเดียวกัน เพื่อผู้หนึ่งผู้ใดที่กระทำบาปด้วยความพลั้งเผลอหรือ ความรู้เท่าไม่ถึงการ เพื่อว่าเจ้าจะได้กระทำการลบมลทินพระวิหาร
21 “ในวันที่สิบสี่ของเดือนต้น เจ้าจงฉลองเทศกาลปัสกา จงรับประทานขนมปังไร้เชื้อตลอดเทศกาลเจ็ดวัน
22 ในวันนั้นให้เจ้านายจัดหาวัวหนุ่มตัวหนึ่งสำหรับ ตนเองและราษฎรทั้งสิ้น เพื่อเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
23 และในเจ็ดวันที่มีเทศกาลเลี้ยง ให้เจ้านายจัดหาวัวหนุ่มเจ็ดตัวกับ แกะผู้เจ็ดตัวที่ปราศจากตำหนิ ให้เป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระเจ้าทุกๆ วันตลอดเจ็ดวันนั้น และจัดหาแพะผู้ตัวหนึ่งทุก วันให้เป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
24 และให้เจ้านายจัดหาธัญญบูชาเอฟาห์หนึ่งคู่กับวัวผู้หนึ่ง และเอฟาห์หนึ่งคู่กับแกะผู้หนึ่ง และน้ำมันหนึ่งฮินต่อแป้งทุกเอฟาห์
25 ในวันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด และในเทศกาลเลี้ยงทั้งเจ็ดวัน ให้ท่านจัดหาของเช่นเดียวกันสำหรับเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป เครื่องเผาบูชา ธัญญบูชา และเครื่องน้ำมัน