เอ‌เส‌เคียล 48 TH1971

1 ต่อ‍ไป​นี้​เป็น​ชื่อ​ของ​เผ่า​ต่างๆ ตั้ง‍ต้น​ที่​พรมแดน​ด้าน​เหนือ​จาก​ทะเล​ไป​ตาม​ทาง​เฮท‌โลน ถึง​ทาง‍เข้า​เมือง​ฮา‌มัท​จน​ถึง​ฮา‌เซอ‌เร‌โนน (ซึ่ง​อยู่​ทาง​พรมแดน​ด้าน​เหนือ​ของ​ดา‌มัส‌กัส ติด​เมือง​ฮา‌มัท) และ​ยื่น​จาก​ด้าน​ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​ดาน

2 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​ดาน​จาก​ด้าน ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​อา‌เชอร์

3 ประ‌ชิด​กับ​แดน​ของ​อา‌เชอร์​จาก​ด้าน ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​นัฟ‌ทาลี

4 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​นัฟ‌ทาลี​จาก​ด้าน ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​มนัส‌เสห์

5 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​มนัส‌เสห์​จาก​ด้าน ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เอฟ‌รา‌อิม

6 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​เอฟ‌รา‌อิม​จาก​ด้าน ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​รูเบน

7 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​รูเบน​จาก​ด้าน ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​ยู‌ดาห์

8 “ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ยู‌ดาห์​จาก ด้าน​ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก จะ​เป็น​ส่วน​ซึ่ง​เจ้า​จะ​ต้อง​แยก​ไว้ ต่าง‍หาก กว้าง​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก​และ​ยาว​เท่า‍กับ​ส่วน​ของ​คน​เผ่า​หนึ่ง จาก​ด้าน​ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ที่​มี​สถาน​นมัส‌การ​อยู่​กลาง

9 ส่วน​ซึ่ง​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จะ​แยก​ไว้​เพื่อ​พระ‍เจ้า​นั้น ให้​มี​ด้าน​ยาว​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก และ​ด้าน​กว้าง​สอง‍หมื่น

10 นี่​จะ​เป็น​ส่วน​แบ่ง​ของ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์ คือ​ปุโร‌หิต​จะ​ได้​ส่วน​แบ่ง​วัด​จาก ทาง​ด้าน​เหนือ​ให้​ได้​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก ทาง​ด้าน​ตะวัน‍ตก​กว้าง​หนึ่ง‍หมื่น​ศอก ทาง​ด้าน​ตะวัน‍ออก​กว้าง​หนึ่ง‍หมื่น​ศอก ทาง​ด้าน​ใต้​ยาว​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก มี​สถาน​นมัส‌การ​ของ​พระ‍เจ้า​อยู่​กลาง

11 ส่วน‍นี้​ให้​เป็น​ส่วน​ของ​ปุโร‌หิต​ที่​ชำระ​ไว้​ให้​บริ‌สุทธิ์ บุตร​ของ​ศา‌โดก ผู้​ได้​รัก‌ษา​คำ‍สั่ง​ของ​เรา ผู้​ที่​มิ‍ได้​หลง​ไป​เมื่อ​ประ‌ชา‍ชน​อิส‌รา‌เอล​หลง ดัง‍ที่​คน‍เลวี​กระ‌ทำ​นั้น

12 และ​ให้​ที่‍ดิน​นี้​ตก​แก่ เขา​ทั้ง‍หลาย​เป็น​ส่วน​หนึ่ง​จาก​ส่วน​ถวาย​ของ​แผ่น‍ดิน เป็น​สถาน‍ที่​บริ‌สุทธิ์​ที่‍สุด ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​คน‍เลวี

13 เคียง‍ข้าง​กับ​เขต‍แดน​ของ​ปุโร‌หิต​นั้น ให้​คน​เลวี​มี​ส่วน‍แบ่ง ยาว​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก กว้าง​หนึ่ง‍หมื่น​ศอก ส่วน​ยาว​ทั้ง‍สิ้น​จะ​เป็น​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก​และ​ส่วน​กว้าง​สอง‍หมื่น

14 อย่า​ให้​เขา​ขาย​หรือ​แลก​เปลี่ยน​ส่วน​หนึ่ง​ส่วน‍ใด​เลย อย่า​ให้​เขา​เปลี่ยน​กรรม‍สิทธิ์​ของ​ที่‍ดิน​ดี​นี้ เพราะ​เป็น​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​แด่​พระ‍เจ้า

15 “ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​ซึ่ง​กว้าง​ห้า‍พัน​ศอก​และ​ยาว สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก​นั้น ให้​เป็น​ที่​สา‌ธารณ‌ประ‌โยชน์​ของ​เมือง คือ​ใช้​เป็น​ที่‍อยู่​อา‌ศัย และ​ใช้​เป็น​ทุ่ง‍หญ้า ให้​ตัว‍นคร​อยู่​กลาง

16 ต่อ‍ไป​นี้​เป็น​ขนาด​ของ​ด้าน​ต่างๆ ด้าน​เหนือ​สี่‍พัน​ห้า‍ร้อย​ศอก ด้าน​ใต้​สี่‍พัน​ห้า‍ร้อย​ศอก ด้าน​ตะวัน‍ออก​สี่‍พัน​ห้า‍ร้อย และ​ด้าน​ตะวัน‍ตก​สี่‍พัน​ห้า‍ร้อย

17 นคร​นั้น​จะ​ต้อง​มี​ทุ่ง‍หญ้า ทิศ​เหนือ​สอง‍ร้อย​ห้า‍สิบ​ศอก ทิศ​ใต้​สอง‍ร้อย​ห้า‍สิบ และ​ทิศ​ตะวัน‍ออก​สอง‍ร้อย​ห้า‍สิบ และ​ทิศ​ตะวัน‍ตก​สอง‍ร้อย​ห้า‍สิบ

18 ด้าน​ยาว​ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​เคียง‍ข้าง​กับ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​นั้น ทิศ​ตะวัน‍ออก​ยาว​หนึ่ง‍หมื่น​ศอก​และ​ทิศ​ตะวัน‍ตก​ยาว​หนึ่ง‍หมื่น และ​ให้​อยู่​เคียง‍ข้าง​กับ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์ พืช‍ผล​ที่​ได้​ใน​ส่วน​นี้​ให้​เป็น​อา‌หาร​ของ​คน‍งาน​ใน​นคร​นั้น

19 คน‍งาน​ของ​นคร​นั้น​ซึ่ง​มา​จาก​อิส‌รา‌เอล​ทุก​เผ่า ให้​เขา​เป็น​คน​ไถ​ที่​แปลง​นี้

20 ส่วน​เต็ม​ซึ่ง​เจ้า​จะ​ต้อง​แบ่ง‍แยก​ไว้​นั้น​ให้​เป็น​สี่‍เหลี่ยม​จัตุรัส ด้าน​ละ​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก นั่น​คือ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​รวม​กับ​ส่วน​ของ​ตัว‍นคร

21 “ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​ทั้ง‍สอง​ข้าง​ของ​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​และ​ส่วน​ของ​ตัว​นคร ให้​ตก​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย ยื่น​จาก​ส่วน​บริ‌สุทธิ์​ซึ่ง​ยาว​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก ไป​ยัง​พรมแดน​ตะวัน‍ออก และ​ทาง​ด้าน​ตะวัน‍ตก​จาก​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก ไป​ยัง​พรมแดน​ตะวัน‍ตก ขนาน​ไป​กับ​ส่วน​ของ​เผ่า ส่วน​นี้​ให้​ตก​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย ส่วน​บริ‌สุทธิ์​พร้อม​กับ​สถาน​นมัส‌การ​ของ​พระ‍นิเวศ​นั้น​อยู่​ท่าม‍กลาง

22 นอก‍จาก​ส่วน​ที่​ตก​เป็น​ของ​คน​เลวี​และ​ส่วน​ของ​นคร​นั้น ซึ่ง​อยู่​กลาง​ส่วน​อัน​ตก​เป็น​ของ​เจ้า‍นาย ระหว่าง​เขต‍แดน​ยู‌ดาห์​และ​เขต‍แดน​เบน‌ยา‌มิน ให้​เป็น​ส่วน​ของ​เจ้า‍นาย​ทั้ง‍หมด

23 เผ่า​คน​ที่​เหลือ​อยู่​นั้น จาก​ด้าน​ตะวัน‍ออก​ไป​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เบน‌ยา‌มิน

24 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​เบน‌ยา‌มิน​จาก​ด้าน ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​สิ‌เม‌โอน

25 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​สิ‌เม‌โอน จาก​ด้าน​ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​อิส‌สา‌คาร์

26 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​อิส‌สา‌คาร์ จาก​ด้าน​ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​เศ‌บู‌ลุน

27 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​เศ‌บู‌ลุน จาก​ด้าน​ตะวัน‍ออก​ไป​ถึง​ด้าน​ตะวัน‍ตก เป็น​ส่วน​ของ​เผ่า​กาด

28 ประ‌ชิด​กับ​เขต‍แดน​ของ​กาด​ทาง ทิศ​ใต้​เขต‍แดน​นั้น​จะ​ยื่น​จาก​เมือง​ทา‌มาร์ ถึง​ห้วง‍น้ำ​เมรี‌บา‌คา‌เดช แล้ว​เรื่อย‍ไป​ตาม​ลำ‍ธาร​อียิปต์​ถึง​ทะเล​ใหญ่

29 นี่​เป็น​ที่​ซึ่ง​เจ้า​จะ​แบ่ง​ให้​เป็น​มร‌ดก​ท่าม‍กลาง​เผ่า​ต่างๆ​ของ​อิส‌รา‌เอล นี่​เป็น​ส่วน​ต่างๆ​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​แหละ

ประ‌ตู​และ​ชื่อ​ของ​นคร​นั้น

30 “ต่อ‍ไป​นี้​เป็น​ทาง‍ออก​ของ​นคร​ทาง​ด้าน เหนือ​ซึ่ง​วัด​ได้​สี่‍พัน​ห้า‍ร้อย​ศอก

31 มี​ประ‌ตู​สาม​ประ‌ตู ประ‌ตู​ของ​รูเบน ประ‌ตู​ของ​ยู‌ดาห์ ประ‌ตู​ของ​เลวี ประ‌ตู​นคร​นั้น​ตั้ง​ชื่อ​ตาม​ชื่อ​เผ่า​คน​อิส‌รา‌เอล

32 ทาง​ด้าน​ตะวัน‍ออก​ซึ่ง​ยาว​สี่‍พัน​ห้า‍ร้อย​ศอก มี​สาม​ประ‌ตู ประ‌ตู​ของ​โยเซฟ ประ‌ตู​ของ​เบน‌ยา‌มิน ประ‌ตู​ของ​ดาน

33 ทาง​ด้าน​ใต้​ซึ่ง​วัด​ได้​สี่‍พัน​ห้า‍ร้อย​ศอก มี​ประ‌ตู​สาม​ประ‌ตู คือ ประ‌ตู​ของ​สิ‌เม‌โอน ประ‌ตู​ของ​อิส‌สา‌คาร์ ประ‌ตู​ของ​เศ‌บู‌ลุน

34 ทาง​ด้าน​ตะวัน‍ตก​ซึ่ง​ยาว​สี่‍พัน​ห้า‍ร้อย​ศอก มี​ประ‌ตู​สาม​ประ‌ตู คือ ประ‌ตู​ของ​กาด ประ‌ตู​ของ​อา‌เชอร์ ประ‌ตู​ของ​นัฟ‌ทาลี

35 วัด​รอบ​นคร​นั้น​ได้​หนึ่ง‍หมื่น​แปด‍พัน​ศอก ตั้ง‍แต่​นี้​ไป​นคร​นี้​มี​ชื่อ​ว่า พระ‍เจ้า​สถิต​ที่‍นั่น”