1 พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ยืนขึ้น เราจะพูดกับเจ้า”
2 และเมื่อพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าพระวิญญาณ ได้เข้าไปในข้าพเจ้าและตั้งข้าพเจ้าให้ยืนขึ้น และข้าพเจ้าได้ยินพระองค์นั้นผู้ตรัสกับข้าพเจ้า
3 และพระองค์ตรัสสั่งข้าพเจ้าว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เราส่งเจ้าไปยังคนอิสราเอลถึงประชาชาติที่มักกบฏ ผู้ซึ่งได้กบฏต่อเรา ทั้งตัวเขาและบรรพบุรุษของเขาได้ละเมิดต่อเราจนกระทั่ง วันนี้
4 ประชาชนก็หน้าด้านและดื้อดึงด้วยเราใช้เจ้าไปหาเขา และเจ้าจงพูดกับเขาว่า ‘พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า’
5 เขาจะฟังหรือปฏิเสธไม่ฟังก็ตาม (เพราะว่าเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่มักกบฏ) เขาก็จะทราบว่าได้มีผู้เผยพระวจนะ คนหนึ่งในหมู่พวกเขาแล้ว
6 เจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เจ้าอย่ากลัวเขา หรืออย่าเกรงคำพูดของเขา ถึงแม้ว่าโคกกระสุนและหนามพุงดออยู่กับเจ้า และเจ้าอยู่ท่ามกลางแมงป่อง อย่าเกรงคำพูดของเขาเลย อย่าท้อถอยเมื่อเห็นหน้าเขา เพราะเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่มักกบฏ
7 และเจ้าจงกล่าวถ้อยคำของเราให้เขาฟัง เขาจะฟังหรือปฏิเสธไม่ฟังก็ตามเถอะ เพราะเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่มักกบฏ
8 “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ฝ่ายเจ้าจงฟังสิ่งที่เรากล่าวแก่เจ้า อย่าเป็นคนมักกบฏอย่างพงศ์พันธุ์ที่มักกบฏนั้น จงอ้าปากขึ้นและกินสิ่งที่เราให้เจ้า”
9 ดูเถิด เมื่อข้าพเจ้ามองดูก็เห็นพระหัตถ์ข้างหนึ่งเหยียดออก มายังข้าพเจ้า และนี่แน่ะ ในพระหัตถ์นั้นมีหนังสืออยู่ม้วนหนึ่ง
10 พระองค์ทรงคลี่หนังสือม้วนนั้นออกต่อหน้าข้าพเจ้า และมีตัวหนังสือเขียนอยู่ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง มีบทคร่ำครวญ คำไว้ทุกข์และคำวิบัติเขียนอยู่บนนั้น