2 “เจ้าทั้งหลายมีเจตนาอย่างไรในการ กล่าวสุภาษิตข้อนี้อันเกี่ยวกับแผ่นดินอิสราเอล ว่า ‘พ่อรับประทานองุ่นเปรี้ยว และลูกก็เข็ดฟัน’
3 พระเจ้าตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใดเจ้าทั้งหลาย จะไม่ใช้สุภาษิตนี้อีกในอิสราเอล
4 ดูเถิด ชีวิตทั้งสิ้นเป็นของเรา ชีวิตของบิดาเป็นของเราฉันใด ชีวิตของบุตรก็เป็นของเราฉันนั้น ชีวิตใดทำบาปก็จะตาย
5 “ถ้าคนใดชอบธรรมและกระทำความยุติธรรม และความชอบธรรม
6 ถ้าคนนั้นมิได้รับประทานที่บนภูเขา หรือเงยหน้าขึ้นนมัสการรูปเคารพแห่งพงศ์พันธุ์อิสราเอล มิได้กระทำให้ภรรยาของเพื่อนบ้านมลทิน หรือเข้าใกล้ผู้หญิงในเวลาที่เธอมีมลทินประจำเดือน
7 มิได้บีบบังคับผู้หนึ่งผู้ใด แต่คืนของประกันให้แก่ลูกหนี้ ไม่เคยลักทรัพย์ให้อาหารของเขาแก่ผู้ที่หิว และให้เสื้อผ้าคลุมกายที่เปลือย
8 มิได้ให้เขายืมเพื่อหาดอกเบี้ยหรือมิได้รับเงินเพิ่ม หดมือไว้ไม่กระทำความชั่ว กระทำความยุติธรรมอันแท้จริงระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ด้วยกัน