เอ‌เส‌เคียล 19:11-14 TH1971

11 แขนง​ที่​แข็ง‍แรง​ที่‍สุด​กลาย​เป็นไม้​ธาร‍พระ‍กร​ของ​ผู้​ครอบ‍ครองมัน​ชู‍ขึ้น​สูงท่าม‍กลาง​แขนง​ที่​หนา‍ทึบใครๆ​ก็​เห็น​ตอน​ส่วน‍สูง​ของ​มันทั้ง​แขนง​มาก‍มาย​ของ​มัน

12 แต่​ว่า​เถา‍องุ่น​ถูก​ถอน​ออก​ด้วย​ความ​เกรี้ยว‍กราดถูก​ทิ้ง​ลง​ยัง​พื้น‍ดินลม​ตะวัน‍ออก​กระ‌ทำ​ให้​มัน​เหี่ยว​ไปเขา​เด็ด​ผล​ออก​ไป​เสีย​หมดแขนง​ที่​แข็ง‍แรง​ก็​เหี่ยว​ไปไฟ​ก็​ไหม้​เสีย

13 คราว‍นี้​ถอน​ไป​ปลูก​ไว้​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดารใน​แผ่น‍ดิน​ที่​แห้ง‍แล้ง​กัน‌ดาร​น้ำ

14 ไฟ​ได้​ออก​มา​จาก​แขนง​ใหญ่​นั้นเผา‍ผลาญ​แขนง​อื่น​และ​ผล​เสีย​หมดจึง​ไม่‍มี​แขนง​แข็ง‍แรง​เหลือ​อยู่​ใน​ต้น​อีก​เลยไม่​มี​ธาร​พระ‍กร​สำ‌หรับ​ผู้​ครอบ‍ครองนี่​เป็น​บท‍เพลง​คร่ำ‍ครวญ และ​ใช้​เป็น​บท‍เพลง​คร่ำ‍ครวญ