13 เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า เราจะยื่นมือของเราออกต่อสู้เอโดม และตัดคนและสัตว์ออกเสียจากเมืองนั้น และเราจะกระทำให้เมืองนั้นร้างเปล่าตั้งแต่เมืองเทมาน แม้ถึงเมืองเดดาน เขาทั้งหลายก็จะล้มลงด้วยดาบ
14 และเราจะวางการแก้แค้นของเราลงเหนือเมือง เอโดมด้วยมือของอิสราเอลประชากรของเรา และเขาจะกระทำตามความกริ้วและความพิโรธ ของเราในเมืองเอโดม และเขาจะทราบถึงการแก้แค้นของเรา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
15 “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าคนฟีลิสเตีย ได้กระทำอย่างเคียดแค้นและทำการแก้แค้น ด้วยใจคิดร้ายหมายทำลาย โดยความเป็นศัตรูอันไม่รู้จักจบสิ้นนั้นเสีย
16 เพราะฉะนั้นพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะยื่นมือของเราออกต่อสู้คนฟีลิสเตีย และเราจะตัดคนเคเรธีออก และทำลายคนที่เหลืออยู่ตามฝั่งทะเลนั้นเสีย
17 เราจะกระทำการแก้แค้นใหญ่ยิ่ง เหนือเขาด้วยการชำระอย่างพิโรธของเรา แล้วเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า เมื่อเราได้วางการแก้แค้นของเราไว้เหนือเขา”