10 “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ในวันนั้นจะบังเกิดความคิดในใจของเจ้า และเจ้าจะคิดแผนการชั่ว
11 และกล่าวว่า ‘เราจะยกกองทัพไปยังแผ่นดินที่ชนบทไม่มีกำแพงล้อม เราจะโจมตีประชาชนที่สงบซึ่งอาศัยอยู่อย่างปลอดภัย ทุกคนอาศัยอยู่โดยไม่มีกำแพง ไม่มีดาลไม่มีประตู’
12 เพื่อชิงข้าวของปล้นเอาไปเพื่อจะเข้ายึดที่ที่ทิ้งร้าง ซึ่งขณะนี้มีคนอาศัยอยู่ และประชาชนซึ่งรวบรวมจากบรรดาประชาชาติ ผู้ที่ได้สัตว์และข้าวของคือผู้อาศัยอยู่ ณ ศูนย์กลางพิภพโลก
13 เชบาและเดดานและบรรดาพ่อค้าแห่งทารชิช และสิงห์หนุ่มในเมืองนั้นจะกล่าวแก่เจ้าว่า ‘ท่านมาเพื่อจะชิงข้าวของหรือ ท่านชุมนุมกองทัพเพื่อจะปล้น เพื่อจะขนเอาเงินและทองไป ขนเอาสัตว์และข้าวของไป เพื่อจะชิงของมากมายหรือ’
14 “เพราะฉะนั้น บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะและกล่าวกับโกกว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ในวันนั้นเมื่ออิสราเอลประชากรของเรา อาศัยอยู่อย่างปลอดภัยแล้ว เจ้าจะมิได้รู้หรือ
15 ท่านจะมาจากที่ของเจ้าซึ่งอยู่ส่วนเหนือที่สุด ทั้งเจ้าและชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากที่อยู่กับเจ้า ทุกคนขี่ม้าเป็นกองทัพมหึมา เป็นกองทัพทรงกำลังยิ่งนัก
16 เจ้าจะมาต่อสู้อิสราเอลประชากรของเรา เหมือนอย่างเมฆคลุมแผ่นดินในกาลภายหน้า เราจะนำเจ้ามาต่อสู้กับแผ่นดินของเรา เพื่อประชาชาติทั้งหลายจะรู้จักเรา โกกเอ๋ย ในเมื่อเราสำแดงความบริสุทธิ์ของเราท่ามกลาง เจ้าต่อหน้าต่อตาเขา