8 พระเจ้าตรัสว่า ดูเถิด มาแล้ว และจะเป็นอย่างนั้น คือ วันนั้นซึ่งเราได้ลั่นวาจาไว้
9 “แล้วบรรดาคนเหล่านั้นที่อาศัย อยู่ในบรรดาหัวเมืองอิสราเอลจะออกไป และเอาไฟสุมเครื่องอาวุธเผาเสียคือดั้งและโล่ คันธนูและลูกธนู หอกยาวและหอกซัด และเขาจะเอาไฟสุมเป็นเวลาเจ็ดปี
10 เพราะฉะนั้น เขาไม่จำเป็นจะต้องเอาฟืนมาจากทุ่งนา หรือตัดฟืนมาจากป่า เพราะเขาจะก่อไฟด้วยเครื่องอาวุธ และเขาทั้งหลายจะแย่งชิงผู้ที่แย่งชิงเขา และจะปล้นผู้ที่ปล้นเขา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
11 “ในวันนั้น เราจะให้โกกมีสุสานอยู่ในอิสราเอล คือหุบเขาของคนเดินผ่านไปมา ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของทะเล มันจะกีดขวางคนเดินผ่านไปมา เพราะว่าโกกและหมู่นิกรทั้งสิ้นของท่านจะถูกฝังไว้ที่นั่น เขาจะเรียกกันว่า หุบเขาฮาโมนโกก4
12 พงศ์พันธุ์อิสราเอลจะฝังเขาทั้งหลายอยู่ถึงเจ็ดเดือน เพื่อจะทำให้แผ่นดินนั้นสะอาด
13 พระเจ้าตรัสว่า ราษฎรทุกคนจะฝังเขาทั้งหลาย ในวันนั้นเมื่อเราสำแดงพระสิริของเรา ประชาชนนั้นจะได้รับเกียรติเพราะการฝังศพนั้น
14 เขาทั้งหลายจะตั้งคนให้เดินผ่านไปมาในแผ่นดินเรื่อยไป ให้ฝังศพคนเหล่านั้นที่เหลืออยู่บนพื้นแผ่นดิน เพื่อจะทำแผ่นดินให้สะอาด เขาจะออกตรวจค้นเมื่อสิ้นเจ็ดเดือนแล้ว