เอ‌เส‌เคียล 45:1-5 TH1971

1 “เมื่อ​เจ้า​แบ่ง​แผ่น‍ดิน​ให้​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​นั้น เจ้า​จง​ถวาย​ที่‍ดิน​ส่วน​หนึ่ง​ไว้​เพื่อ​พระ‍เจ้า​ให้​เป็น ตำ‌บล​บริ‌สุทธิ์​ยาว​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก และ​กว้าง​สอง‍หมื่น​ศอก จะ​เป็น​ที่​บริ‌สุทธิ์​ตลอด​บริ‌เวณ​นั้น

2 ใน​บริ‌เวณ​นี้​ให้​มี​ที่​สี่‍เหลี่ยม​จัตุรัส​แปลง​หนึ่ง​ยาว ห้า‍ร้อย​กว้าง​ห้า‍ร้อย​ศอก สำ‌หรับ​สถาน​นมัส‌การ​ให้​มี​บริ‌เวณ​ว่าง​ไว้​โดย​รอบ อีก​ห้า‍สิบ​ศอก

3 ใน​ตำ‌บล​บริ‌สุทธิ์​นั้น เจ้า​จง​วัด​ส่วน​หนึ่ง​ออก ยาว สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก กว้าง​หนึ่ง‍หมื่น​ศอก ใน​บริ‌เวณ​นี้​ให้​เป็น​ที่​ตั้ง​ของ​สถาน​นมัส‌การ คือ​ที่​บริ‌สุทธิ์​ที่‍สุด

4 ให้​เป็น​ส่วน​แผ่น‍ดิน​ที่​บริ‌สุทธิ์ ให้​เป็น​ของ​ปุโร‌หิต ผู้​ปรน‌นิบัติ​อยู่​ใน​สถาน​นมัส‌การ และ​เข้า​ใกล้​พระ‍เจ้า​เพื่อ​จะ​ปรน‌นิบัติ​พระ‍องค์ ให้​เป็น​ที่​สำ‌หรับ​ปลูก​บ้าน‍เรือน​ของ​เขา​และ​เป็น ที่​บริ‌สุทธิ์​สำ‌หรับ​สถาน​นมัส‌การ

5 อีก​ส่วน​หนึ่ง​ซึ่ง​ยาว​สอง‍หมื่น​ห้า‍พัน​ศอก​และ กว้าง​หนึ่ง‍หมื่น​ศอก​นั้น​เป็น​ที่​ของ​คน‍เลวี ผู้​ปรน‌นิบัติ​อยู่​ที่​พระ‍วิหาร​ให้​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​ของ​เขา ที่​จะ​สร้าง​เมือง​เพื่อ​อา‌ศัย​อยู่