7 ต้นหญ้าก็เหี่ยวแห้ง และดอกไม้ก็ร่วงโรยเมื่อพระปัสสาสะของพระยาห์เวห์เป่ามาถูกมันแน่ทีเดียว มนุษยชาตินั้นคือต้นหญ้า
8 ต้นหญ้าก็เหี่ยวแห้ง และดอกไม้ก็ร่วงโรยแต่พระวจนะพระเจ้าของเราจะยั่งยืนเป็นนิตย์
9 เจ้าจงขึ้นไปบนภูเขาสูงโอ ศิโยนผู้นำข่าวดีจงเปล่งเสียงของเจ้าด้วยเต็มกำลังโอ เยรูซาเล็มผู้นำข่าวดีจงเปล่งเสียงเถิด อย่ากลัวเลยจงพูดกับเมืองทั้งหลายของยูดาห์ว่า“ดูเถิด พระเจ้าของพวกเจ้า”
10 ดูสิ พระยาห์เวห์ องค์เจ้านายเสด็จมาด้วยอานุภาพและพระกรของพระองค์ครอบครองเพื่อพระองค์นี่แน่ะ รางวัลของพระองค์ก็อยู่กับพระองค์และค่าตอบแทนของพระองค์ก็อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์
11 พระองค์จะทรงเลี้ยงฝูงแกะของพระองค์เหมือนผู้เลี้ยงแกะพระองค์จะทรงรวบรวมลูกแกะไว้ด้วยพระกรของพระองค์พระองค์จะทรงอุ้มไว้ที่พระทรวงและจะค่อยๆ นำแม่แกะที่มีลูกอ่อน
12 ใครตวงน้ำทั้งหลายด้วยอุ้งมือของตนและวัดฟ้าสวรรค์ด้วยคืบเดียวทั้งบรรจุผงคลีของแผ่นดินโลกไว้ในถังตวง?ใครชั่งภูเขาทั้งหลายด้วยตาชั่งและชั่งบรรดาเนินเขาด้วยตราชู?
13 ใครให้คำแนะนำแก่พระวิญญาณของพระยาห์เวห์หรือเป็นที่ปรึกษาของพระองค์ผู้ให้คำสอนแก่พระองค์?