2 ใครได้เร้าใจคนหนึ่งมาจากตะวันออกและเรียกท่านด้วยความชอบธรรมมายังพระบาทพระองค์?ทั้งมอบบรรดาประชาชาติให้แก่ท่านท่านจึงเหยียบบรรดากษัตริย์ไว้ใต้เท้าท่านทำให้พวกเขาเหมือนผงคลีด้วยดาบของท่านและเหมือนตอข้าวที่ถูกลมพัดด้วยคันธนูของท่าน
3 ท่านไล่ตามพวกเขาและผ่านเขาไปอย่างปลอดภัยตามทางที่เท้าของท่านไม่เคยเหยียบ
4 ใครได้ประกอบกิจและทำเช่นนี้ที่เรียกชาติพันธุ์ทั้งหลายออกมาตั้งแต่ปฐมกาล?คือตัวเรายาห์เวห์ ผู้เป็นเบื้องต้น และเป็นเบื้องปลายเราคือผู้นั้น
5 แผ่นดินชายทะเลเห็นแล้วก็กลัวปลายแผ่นดินโลกก็สั่นเทาเขาทั้งหลายมาใกล้และเข้ามาแล้ว
6 แต่ละคนช่วยเพื่อนบ้านของตนและพูดกับพี่น้องของตนว่า “จงเข้มแข็ง”
7 ช่างฝีมือก็หนุนใจช่างทองผู้ใช้ค้อนทุบให้เรียบก็หนุนใจผู้ตีทั่งพูดเรื่องการบัดกรีว่า “ดีแล้ว”และเขาก็ทำให้มันมั่นคงด้วยตะปูเพื่อไม่ให้มันเลื่อน
8 แต่เจ้า อิสราเอล ผู้รับใช้ของเรายาโคบผู้ซึ่งเราเลือกไว้เชื้อสายของอับราฮัมสหายของเรา