9 และเพื่อกล่าวกับพวกถูกจำจองว่า ‘จงออกมา’กล่าวกับพวกที่อยู่ในความมืดว่า ‘จงเผยตัว’พวกเขาจะเลี้ยงชีพตามทางและที่เลี้ยงดูของพวกเขาจะอยู่ตามที่สูงโล้นทุกแห่ง
10 เขาทั้งหลายจะไม่หิวหรือกระหายความร้อนแผดเผาหรือดวงอาทิตย์จะไม่ทำลายเขาเพราะพระองค์ผู้ทรงสงสารพวกเขาจะทรงนำพวกเขาและจะนำพาเขาไปยังน้ำพุ
11 เราจะปรับภูเขาทุกแห่งของเราให้เป็นทางเดินและทางหลวงทั้งหลายของเราจะถูกยกให้สูง
12 นี่แน่ะ พวกเหล่านี้จะมาจากเมืองไกลและดูสิ เหล่านี้มาจากเหนือและจากตะวันตกและเหล่านี้มาจากแผ่นดินซีนิม”
13 โอ ฟ้าสวรรค์ จงเปล่งเสียงชื่นบาน และแผ่นดินโลกจงชื่นชมยินดีเถิดโอ ภูเขาเอ๋ย จงร้องด้วยความเปรมปรีดิ์เพราะพระยาห์เวห์ได้ทรงปลอบโยนชนชาติของพระองค์แล้วและทรงสงสารคนของพระองค์ที่ถูกข่มใจ
14 แต่ศิโยนกล่าวว่า “พระยาห์เวห์ได้ทรงละทิ้งข้าแล้วและองค์เจ้านายทรงลืมข้าเสียแล้ว”
15 “ผู้หญิงจะลืมบุตรของนางที่ยังกินนมอยู่และไม่สงสารบุตรจากครรภ์ของนางได้หรือ?และถึงแม้ว่าคนเหล่านี้จะลืมได้แต่เราก็จะไม่ลืมเจ้า