2 จงขยายพื้นที่เต็นท์ของเจ้าให้ใหญ่ขึ้นและยืดม่านที่อาศัยของเจ้าออกไปอย่าหน่วงไว้ จงต่อเชือกของเจ้าให้ยาวขึ้นและเสริมหลักหมุดของเจ้าให้มั่นคง
3 เพราะเจ้าจะกระจายออกไปทางขวาและทางซ้ายและเชื้อสายของเจ้าจะได้บรรดาประชาชาติเป็นกรรมสิทธิ์และจะให้มีคนอาศัยในเมืองร้าง
4 “อย่ากลัวเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องอับอายอย่าอดสูเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องละอายเพราะเจ้าจะลืมความขายหน้าในวัยสาวของเจ้าและเจ้าจะไม่จดจำความอายในการเป็นม่ายของเจ้าอีก
5 เพราะพระผู้สร้างเจ้าเป็นสามีเจ้าพระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมทัพและองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลเป็นผู้ไถ่ของเจ้าเขาเรียกพระองค์ว่าพระเจ้าของสากลโลก
6 เพราะพระยาห์เวห์ทรงเรียกเจ้าดั่งภรรยาผู้ถูกทอดทิ้งและโทมนัสในวิญญาณจิตคือภรรยาที่ยังสาวเมื่อนางถูกทิ้ง”พระเจ้าของเจ้าตรัสดังนี้
7 “เราได้ละทิ้งเจ้าอยู่ชั่วครู่เดียวแต่เราจะรวบรวมเจ้าด้วยความสงสารยิ่ง
8 เราซ่อนหน้าเราจากเจ้าอยู่ขณะหนึ่งด้วยความโกรธอันท่วมท้นแต่เราจะสงสารเจ้าด้วยความรักมั่นคงนิรันดร์”พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่เจ้าตรัสดังนี้