1 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “สวรรค์เป็นพระที่นั่งของเราและแผ่นดินโลกเป็นแท่นวางเท้าของเราพวกเจ้าสามารถสร้างนิเวศให้แก่เรา ณ สถานที่ใด?และที่พำนักของเรานั้นจะอยู่ที่ไหน?
2 มือของเราสร้างสิ่งทั้งหมดนี้และสิ่งทั้งหมดนี้ก็เกิดขึ้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้“แต่นี่ต่างหากที่เราจะมองคือผู้ถ่อมใจและสำนึกผิดในวิญญาณจิตและตัวสั่นเพราะถ้อยคำของเรา
3 “ส่วนผู้ฆ่าวัวเหมือนกับผู้ฆ่าคนผู้ฆ่าลูกแกะถวายเหมือนกับผู้หักคอสุนัขผู้นำธัญบูชามาเหมือนกับผู้ถวายเลือดหมูผู้ถวายอนุสรณ์บูชาด้วยกำยานเหมือนกับผู้บูชารูปเคารพคนพวกนี้ต่างก็เลือกทางเดินของเขาเองและจิตใจของพวกเขายินดีในสิ่งน่าสะอิดสะเอียนของเขา
4 เราเองก็จะเลือกความทุกข์ใจให้พวกเขาด้วยและเราจะนำสิ่งที่พวกเขากลัวนั้นมายังเขาเพราะว่าเมื่อเราร้องเรียก ไม่มีใครตอบเมื่อเราพูด เขาทั้งหลายไม่ฟังแต่พวกเขาได้ทำสิ่งชั่วร้ายในสายตาของเราและเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดี”
5 จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์พวกเจ้าที่ตัวสั่นเพราะพระวจนะของพระองค์“พี่น้องของพวกเจ้าที่เกลียดชังเจ้าและเหวี่ยงเจ้าออกไปเพราะเหตุนามของเราได้พูดว่า ‘ขอพระยาห์เวห์ทรงได้รับเกียรติเพื่อเราจะได้เห็นความชื่นบานของพวกเจ้า’แต่เขาเหล่านั้นแหละจะได้รับความอับอาย”
6 เสียงอึงคะนึงจากในเมืองเสียงจากพระวิหารพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์กำลังให้การตอบแทนต่อศัตรูของพระองค์
7 “ก่อนที่จะปวดครรภ์นางก็คลอดบุตรก่อนที่ความเจ็บปวดจะมาถึงนางนางก็ให้กำเนิดบุตรชายคนหนึ่ง