1 Net toe Dawid oor die top van die Olyfberg is, kom hy af op Siba, die man wat vir Mefiboset in die huis werk. Hy het ’n hele span donkies wat opgesaal was, by hom gehad. Op die donkies was 200 brode, 100 pakke rosyntjies, ’n klomp ryp vrugte en ’n groot kruik wyn.
2 “Wat wil jy daarmee maak?” vra die koning hom.“Die donkies is vir die koning se gesin om op te ry en die brood en die vrugte is vir die manne. Die wyn is vir dié wat gedaan raak in die woestyn,” antwoord Siba.
3 “En waar is Saul se kleinseun?” vra die koning.“Nee, hy het in Jerusalem agtergebly,” sê Siba. “Hy dink mos die Israeliete gaan hom vandag weer koning maak soos sy oupa was.”
4 Toe sê die koning vir Siba: “In daardie geval is al Mefiboset se goed nou joune.”“Baie, baie dankie, U Majesteit,” sê Siba, “u is baie goed vir my.”