3 so het ek maande van teleurstelling geërf en moeisame nagte word vir my uitgemeet.
4 Wanneer ek gaan lê, sê ek: “Wanneer sal ek opstaan?” en die nag blyk lank te wees; wanneer ek gaan rus, rol ek rond tot dagbreek toe.
5 My vlees is bedek met wurms en my liggaam met stof; my vel krimp op en val uitmekaar.
6 My dae is vinniger as ’n wewerspoel en gaan verby sonder verwagting.
7 O, onthou tog dat my gees nog lewe; nogtans, my oog sal weer die goeie sien.
8 Die oog van hom wat my gesien het, sal nie meer bly wees nie. U oë is op my en ek is nie weg nie!
9 Soos die wolk wegkwyn en verdwyn, so sal hy wat afgaan na Sh’ol, nie weer opkom nie.