1 Bada, guerthatu cen nisango hilabethean, Artacsercses erreguearen hogoigarren urthean, arnoa haren aitzinean cela; hartu nuen arnoa eta erregueri eman naroen; eta iraunguia beçala nincen haren aitzinean.
2 Eta erreguec erran çarodan: Nolaz da hire beguithartea goibel, ez hautanean eri ikusten? hori ez da ariaric gabe, bainan etzaquiat hire bihotzeco minaren berri. Eta beldur handi eta gaindizcaco batec hartu ninduen.
3 Eta erregueri erran naroen: Oi erregue, bici çaite egun eta bethi! nolaz ez da ilhun içanen ene beguithartea, mortu eguina denaz gueroz ene arbasoen hobien etcheco hiria, eta suz erreac hango atheac?
4 Eta erreguec erran çarodan: Ceren galdea duc? Othoiztu nuen ceruco Jaincoa,
5 Eta erran naroen erregueri: Baldin erregueri onsa iduritzen baçaio, eta çure cerbitzaria gogaragarri bada çure aitzinean, bidal neçaçu Judeara, ene aitaren hobico hirira, eta alchatuco dut hura.
6 Erreguec eta erreguinac, haren aldean jarria cenac, erran çarotedan: Noiz arteo iraunen du hire bidaiac, eta noiz itzulico haiz? Eta ene solasa erregueren gogaraco içatu cen, eta igorri ninduen, eta xedatu naroen ephea.
7 Eta erran naroen erregueri: Baldin erregueri onsa iduritzen baçaio, gutunac eman biatzat hibaiaz haindico aitzindariençat, iraganaraz neçaten, Judeara hel nadien arteo,