1 Bada, hilabethe hartaco hogoi eta laugarren egunean, Israelgo semeac bildu ciren barurean, çakuac jaunciric eta buruac lurrez estaliac.
2 Eta Israelgo semeen odola berecia içan cen odol arrotzeco ume gucietaric; eta xutic jarriric aithorcen cituzten beren bekatuac eta beren arbasoen gaizquiac.
3 Eta xutitzeco jaiqui ciren, eta beren Jainco Jaunaren legueco liburuan iracurtu çuten egunean lauretan, eta lauretan aithor ematen çuten eta adoratzen çuten beren Jainco Jauna.
4 Lebitarren mailaren gainean berriz, xutitu ciren Josue, Bani, Cedmihel, Sabania, Boni, Sarebias, Bani eta Canani, eta deihadarca oihu eguin çaroten beren Jainco Jaunari.
5 Eta Josue, Cedmihel, Boni, Hasebnia, Serebia, Odaia, Sebnia, eta Phathahia lebitarrec erran çuten: Jaiqui çaizte, çuen Jainco Jauna benedica çaçue bethitic bethiraino; benedica beçate, Jauna, çure ospezco icen gora benedicione eta laudorio gucitan.
6 Çuc, Jauna, çuc bakarric eguin ditutzu cerua, eta ceruetaco cerua, eta hequietaco armada gucia; lurra, eta hartan direnac oro; itsasoac, eta hequietan direnac oro; eta çuc ematen daroeçu guciei bicia; eta ceruco armadac adoratzen çaitu.
7 Jainco Jauna, çu çare Abram hautatu duçuna, eta Caldearren sutic atheratu duçuna, eta Abrahamen icena eman dioçuna,
8 Eta haren bihotza çure aitzinean cin aurkitu duçuna, eta harequin patu jo duçuna, hari eta haren ondoregoari emateco Cananearren, Hethearren, Amorhearren, Pherecearren, Jebusearren eta Jerjesearren lurra; eta çure hitzac bethe ditutzuna, ceren baitzare çucena.
9 Eta Eguiptoan ikusi duçu gure arbasoen atsecabea, eta hequien marrasca ençun duçu itsaso Gorrico heguian.
10 Eta eman ditutzu eçagutzariac eta sendagailac Faraonen baithan, haren cerbitzari gucien baithan, eta haren lurreco populu gucian; eçagutu duçu alabainan burgoiqui haritu cirela hequien contra; eta çure icena goratu duçu orduan, egungo egunean beçala.
11 Itsasoa urratu duçu hequien aitzinean, eta leihorrez iragan dira itsasoaren erditic; aldiz, hequien ondotic jarraiquitzen cirenac lecera arthiqui ditutzu, harria ur çurrumbilora beçala.
12 Lanhozco habean hequien bidatzaile içatu çare egunaz, eta suzco habean gabaz, agueri içan çaquioten hequiec çabilçan bidea.
13 Halaber jautsi çare Sinaico mendira; hequiequin minçatu çare cerutic, eta eman diozcatzute erabaqui çucenac, eguiazco leguea, ceremoniac eta manamendu onac.
14 Erakutsi dioçute çure larumbataren sainduesten, eta Moise çure cerbitzariaren escuz eman diozcatzute manamenduac, ceremoniac eta leguea.
15 Cerutic ere, beren gosean, oguia eman dioçute, eta ura harri mokorretic atheratu dioçute egarri cirenean, eta erran dioçute sar citecen eta goça ceçaten lurra, ceinaren gainean escua alchatu baitzinduen emanen cinaroetela.
16 Bainan berac eta gure aitac burgoiqui haritu içan dira, gogortu dituzte beren buruac, eta ez dituzte ençun çure manamenduac.
17 Eta ez dute nahi içan aditu, eta ez dira orhoitu hequiençat eguin cintuen sendagailez. Gogortu dituzte beren buruac, eta bihurri eguitea gatic beçala, burua itzuli dute beren gathibutasunera bihurceco. Çu ordean, Jainco lagunça-eguile, barkatiar, eta urricalmendutsua, luçacor eta urricalpen handitacoa, ez ditutzu bazterrerat utzi;
18 Ez-etare berençat aratche urthu bat eguin, eta erran çutenean: Hori duc, Israel, hire Jaincoa, Eguiptotic ilki hauena; eta burho gaitzac arthiqui cituztenean.
19 Çuc ordean, çure urricalpenen handian, ez ditutzu mortuan utzi; lanhozco habea ez da hequien ganic guibelatu egunaz, hequiec beren bidean bidatzeco, ez-etare suzco habea gabaz, hequiei erakusteco bidea ceintaric sarthu behar baitziren.
20 Eta çure izpiritu ona eman daroeçu hequien arguitzeco, eta çure mana ez duçu kendu hequien ahotic, eta ura eman daroeçu egarrian.
21 Berrogoi urthez haci ditutzu mortuan, eta etzaiote deusere escastu; hequien soinecoac ez dira çahartu, eta hequien oinac ez dira lehertu.
22 Eman daroeztetzu erresumac eta populuac, eta çorthean çathitu daroeztetzu; Sehonen lurra, Hefebongo erregueren lurra eta Basango erregue Oguen lurra goçatu dituzte.
23 Hequien semeac berhatu ditutzu ceruco içarrac beçala, eta erakarri ditutzu lur huntara, ceintaz hequien aitei erran baitzinaroeten sarthuco cirela eta goçatuco çutela.
24 Eta hequien semeac ethorri dira eta goçatu dute lurra eta hequien aitzinean aphaldu ditutzu hemen egoten ciren Cananearrac, eta hequietaco erregueac eta lekuco populuac escuetara arthiqui daroeztetzu, hequietaz eguin ceçaten nahi çutena.
25 Hargatic hartu dituzte hiri hazcarrac eta lur gori bat, eta goçatu dituzte etche ontasun orotaric betheac; berceec eguinicaco urteguiac, mahastiac, olibadiac eta fruituac çakarzten çuhaitz asco; eta jan dute, ase eta guicendu dira; eta çure onaren handiaz, goço gucien nasaicia içatu dute.
26 Bainan hasarretzera ekarri çaituzte, çure ganic urrundu dira, eta beren guibelera arthiqui dute çure leguea; eta çure gana bihurceaz jaçarcen cioten profetac hil dituzte, eta burho handiac arthiqui dituzte.
27 Eta çuc arthiqui ditutzu beren etsaien escuetara, eta hequiec atsecabetan eçarri dituzte. Eta beren hesturaco orduan, deihadar çure ganat eguin dute, eta çuc cerutic aditu duçu; eta çure urricalpen handiaren arabera, igorri daroeztetzu salbatzaileac, hequien atheratzeco beren etsaien escuetaric.
28 Eta noiz-etare phausu hartu baitzuten, itzuli dira çure aitzinean gaizquiaren eguitera; eta utzi ditutzu beren etsaien escura, ceinac nausi jarri baitzaizcote. Bihurtu dira çure alderat, deihadar eguin darotzute; eta çuc cerutic ençun eta çure urricalçapenetan ascotan libratu ditutzu.
29 Eta errequeitu ditutzu çure leguerat itzul citecen. Hequiec berriz, burgoiqui haritu dira, eta ez dituzte ençun çure manamenduac, eta bekatu eguin dute çure erabaquien contra, ceinac bethetzen baditu guiçonac, hequien bidez bicico baita; eta guibelaz itzuli dira, gogortu dituzte beren buruac, eta ez dute ençun.
30 Eta hequien gainean asco urthez luçatu duçu, eta çure izpirituaz çure profeten arartecoz errequeitu ditutzu; eta ez dute ençun, eta lurretaco jendaien escuetara arthiqui ditutzu.
31 Bainan çure urricalçapen handietan ez ditutzu alde bat xahutu eta utzi; ceren çu baitzare urricalmenduzco Jainco barkatiarra.
32 Hargatic orai, oi gure Jainco handi, hazcar eta ikaragarria, hitza eta urricalmendua iduquitzen ditutzuna, gu, gure erregueac, gure buruçaguiac, gure apheçac, gure profetac, gure aitac eta çure populu gucia, Asurgo erregueren egunetaric eta orai arteo atzeman gaituzten çorigaitz gucietaric ez aldara çure beguithartea.
33 Eta çucena çare çu gure gainera jautsi diren çorigaitz gucietan, ceren eguiaren arabera eguin baituçu; gu aldiz, tzarquerian ibili gare.
34 Gure erregueec, gure buruçaguiec, gure aphecec eta gure aitec ez dute bethe çure leguea, ez dituzte ençun çure manamenduac ez-eta hequien baithan atheratu ditutzun lekucotasunac.
35 Eta hequiec beren erreinuetan, hequiençat baliaraci duçun çure ontasun handian, eta aitzinera eman daroeçun lur çabal eta gorian etzaituzte cerbitzatu eta beren jaidura guciz tzarretaric bihurtu ez dira.
36 Huna non egun gueroni gathibu garen; eta gure arbasoei eman cinaroeten lurra, jan cetzazten hartaco oguia eta hartan diren onac, eta gu guerorri gathibu gare hartan.
37 Eta gure gainean gure bekatuen gatic eçarri ditutzun erregueençat sorcen dira hartaco fruituac; eta erregueac gure gorphutzen eta gure abereen gainean beren gogara derabilcate nausitasuna, eta hestura handitan gare.
38 Horien gucien gainean beraz, batasun eguiten dugu eta iscribatzen dugu eta sinatzen dute gure buruçaguiec, gure lebitarrec eta gure aphecec.