4 Adi çaçu, oi gure Jaincoa, nola garen erdeinutara eroriac; laidoa horien buruaren gainera bihurraraz çaçu, eta gathibutasuneco lurrean erran çatzu erdeinagarritzat.
5 Ez biaçaçu itzal horien tzarqueria, eta ez bedi ecezta horien bekatua çure beguithartearen aitzinean, trufatu dituztelacotz çure hiriaren eguileac.
6 Hargatic harrasia alchatu eta berritu guinduen erditaraino; eta populuaren bihotza lanera berotua cen.
7 Bainan noiz-etare Sanabalatec, Tobiasec, Arabiarrec, Amontarrec eta Açotarrec aditu baitzuten Jerusalemeco harrasico urradura tapatua cela eta hauscura gucian bethetzen hasi cirela, hasarre handitan sarthu ciren.
8 Eta guciac elkar gana bildu ciren, ethorceco Jerusalemen guducatzera eta celaten hedatzera.
9 Gure Jaincoari othoitz eguin guinaroen, eta hequien contra gau eta egun çainac eçarri guintuen harrasiaren gainean.
10 Bada, Judac erran çuen: Ahitua da ekarlearen indarra, lurqueta sobera da, eta guc ecin alchatuco dugu harrasia.