1 Потоа почина Нахаш, царот на Амонците, а се зацари место него неговиот син Анун.
2 А Давид си рече во себеси: „Сакам да му искажам милост на Нахашовиот син Анун, како што неговиот татко ми искажа мене.” Затоа Давид ги испрати своите слуги за да му искажат сочувство заради неговиот татко. Ама кога Давидовите слуги дојдоа во земјата на Амонците,
3 кнезовите на Амонците му рекоа на својот господар Анун: „Зар мислиш дека Давид ги испрати луѓево, за да ти искажат сочувство затоа што сака да му искаже почит на твојот татко? Не ги испратил ли Давид своите слуги кај тебе, за да го извиди градот, за да ја научи неговата одбрана и потоа да го разурне?”
4 Тогаш Анун ги грабна Давидовите слуги, им избричи половина брада и им ги скрати облеките до половина, и ги испрати назад.
5 Кога му го јавија тоа на Давида, тој испрати човек пред нив, зашто тие луѓе беа тешко засрамени, и им порача: „Останете во Ерихон додека не ви порастат брадите, па вратете се тогаш!”