4 Едно поколение заминува, друго доаѓа, а земјата останува секогаш.
5 Сонцето изгрева, сонцето заоѓа и тогаш брза кон своето место откаде изгрева.
6 Ветерот дува кон југ, и се свртува кон север, виори сега наваму сега натаму, и се враќа во нов виор.
7 Сите реки течат во морето, и морето не се преполнува; од каде што течат реките, таму се враќаат за да го почнат повторно својот тек.
8 Сè е мачно. Никој не може да рече дека очите се нагледаа до насита и дека ушите се наслушале достатно.
9 Што било, пак ќе биде, и што се правело, пак ќе се прави, и нема ништо ново под сонцето.
10 Има ли нешто за што би можело да се рече: „Ете, ова е ново!” Сè суштествуваше дамно пред нас.