2 Пред да се помрачат сонцето и светлината, месечината и ѕвездите, и да се вратат облаците по дождот.
3 Во денот кога затреперуваат чуварите на куќите и се наведнуваат јунаците, и се здодеваат мелничарките, зашто се премалку, и се помрачуваат оние кои гледаат низ прозорците;
4 кога се затвораат уличните врати, ослабува шумот на мелницата, кога стивнува пеењето на птиците и замруваат звуците на песната.
5 Кога патот надолу е мака, и секое излегување закана; а бадемот е во цутење, и скакулецот не скока веќе, и бадемовиот плод пука, зашто човекот си оди во својот вечен дом! А тажачките веќе се движат по улиците.
6 Пред да се скине сребрената врвца и се скрши златната светилка и се распарчи врчвата на изворот и се разбие тркалото над бунарот;
7 и се врати правот во земјата како што дојде од неа; а духот се врати при Бога, Кој го даде.
8 „Суета над суетите,” вели Проповедникот, „сè е суета.”