10 нѐ нажалуваат, а ние сме секогаш весели; нѐ сметаат за бедни, а мнозина обогатуваме; како ништо да немаме, а сѐ имаме.
11 Устата наша е отворена за вас Коринтјани, и срцето наше се раширува.
12 Вам не ви е тесно во нас, но тесно ви е во срцата ваши.
13 За исто вознаградување ви зборувам како на чеда: бидете и вие широки.
14 Не впрегнувајте се заедно со безверниците; зашто какво заедништво постои меѓу правдата и беззаконието? Што заедничко има меѓу светлината и темнината?
15 Какво согласие може да има меѓу Христос и Велијар? Или, што има заедничко меѓу верник и безверник?
16 Каква спогодба има храмот Божји со идолите? Вие сте храм на живиот Бог, како што рекол Бог: „Ќе се вселам во нив и ќе одам меѓу нив; ќе им бидам Бог, а тие ќе бидат Мој народ.“