1 Akab hadde sytti søner i Samaria. Jehu skreiv brev og sende til Samaria, til stormennene i byen, til dei eldste og til fosterfedrane for sønene åt Akab. Han skreiv:
2 «Når dette brevet kjem til dykk som har kongssønene hjå dykk, og som rår over vognene og hestane, festningsbyane og våpna,
3 så vel dykk ut den beste og mest dugande av sønene åt herren dykkar! Set han på kongsstolen åt far hans og strid for kongens ætt!»
4 Då vart dei fælande redde og sa: «Dei to kongane kunne ikkje stå seg mot han. Korleis skal då vi greia det?»
5 Så sende slottshovdingen, kommandanten i byen, dei eldste og fosterfedrane åt kongssønene bod til Jehu og sa: «Vi er tenarane dine, og alt det du byd oss, vil vi gjera. Vi vil ikkje velja nokon konge. Gjer du det du sjølv tykkjer best!»
6 Så skreiv Jehu eit nytt brev til dei, og der stod: «Er det så at de held med meg og vil lyda meg, så hogg hovudet av sønene åt herren dykkar og kom til meg i Jisre’el i morgon på denne tid!» Kongssønene, alle sytti, var hjå stormennene i byen, som fostra dei opp.