28 Så steig hærføraren fram og ropa med høg røyst på judeisk: Høyr kva storkongen, kongen i Assyria, seier!
29 Så seier kongen: Lat ikkje Hiskia narra dykk! For han kan ikkje berga dykk ut or hendene mine.
30 Lat ikkje Hiskia få dykk til å lita på Herren, når han seier: «Herren vil nok berga oss. Denne byen skal ikkje gjevast i hendene på assyrarkongen.»
31 Høyr ikkje på Hiskia! For så seier kongen i Assyria: Gjer fred med meg og gjev dykk over til meg! Så skal de få eta, kvar av sitt vintre og sitt fikentre, og drikka vatn, kvar or sin brunn,
32 til dess eg kjem og tek dykk med til eit land som er likt dykkar eige, eit land med korn og druesaft, med brød og vingardar, med oliventre, olje og honning. Då skal de ikkje døy, men leva. Høyr ikkje på Hiskia når han lokkar dykk og seier: «Herren vil nok berga oss.»
33 Har vel andre folks gudar berga sine land for kongen i Assyria?
34 Kvar er gudane åt Hamat og Arpad? Kvar er gudane åt Sefarvajim, Hena og Ivva? Og kvar er gudane åt Samaria? Har dei berga landet ut or mi hand?