1 Høyr dette ordetsom Herren har talamot dykk, de Israels søner,mot heile den ættasom eg førte opp ¬frå Egyptarlandet:
2 Berre dykk ville eg ¬kjennast vedmellom alle folk på jorda.Difor krev eg dykk ¬til rekneskapfor alle syndene dykkar.
3 Går vel to i lagnår dei ikkje har vorte samde ¬om det?
4 Brøler løva i skogennår ho ikkje har funne rov?Brummar ungløva i hola sinår ho ikkje har fanga noko?
5 Fell ein fugl i ei snare på markanår ingen har sett ¬ei snare for han?Sprett ei felle opp frå markautan at ho har fanga noko?
6 Gjallar vel hornet i ein byutan at folket skjelv av redsle?Eller hender det ei ulukke ¬i byenutan at Herren har gjort det?
7 For Herren Gud gjer ikkje nokoutan at han har openberra ¬sitt rådfor tenarane sine, profetane.
8 Når løva brøler,kven må ikkje reddast då?Når Herren Gud har tala,kven må ikkje då ¬tala profetord?
9 Rop ut over borgene i Asjdod,over slotta i Egypt, og sei:Kom saman på Samaria-fjella!Sjå redsla og rådløysa i byenog den valdsferd som der rår!
10 Dei har ikkje vit ¬til å gjera det rette,lyder ordet frå Herren,dei dyngjer opp vald og ran ¬i sine slott.
11 Difor seier Herren Gud:Fiendar skal kringsetja landet,di sterke festning ¬skal rivast ned,og borgene skal plyndrast.
12 Så seier Herren:Som når ein gjætarbergar ut or løvegapetto leggbein eller ein øyrelapp,så skal israelittane verta berga,dei som sit i sofakroken ¬i Samariaog på divanar i Damaskus.
13 Høyr og vitna mot Jakobs ætt!lyder ordet frå Herren Gud, ¬Allhærs Gud.
14 Den dagen eg krev Israel ¬til rekneskapfor syndene deira,lèt eg straffa koma ¬over altara i Betel.Då vert altarhorna avhogneog fell til jorda.
15 Då knuser egbåde vinterhus og sommarhus.Elfenbeinshusa vert ¬øydelagde,og mange bygningar sig i røys,lyder ordet frå Herren.